Miejska Biblioteka Publiczna

Kiedy na tydzień przed świętami Bożego Narodzenia stara Anna Neshov nagle dostaje wylewu i leży na łożu śmierci, jej trzej synowie muszą stawić czoła nie tylko chorobie matki, lecz także własnemu życiu oraz skomplikowanym wzajemnym relacjom (bracia od wielu lat nie mieli ze sobą żadnego kontaktu). Erlend pracuje jako dekorator wystaw sklepowych w Kopenhadze, Margido jest właścicielem małego zakładu pogrzebowego, a najstarszy, 56-letni Tor, prowadzi rodzinne gospodarstwo w Byneset niedaleko Trondheim. Tor jako jedyny z całej trójki, który ma dziecko, córkę Torunn, którą spotkał tylko raz w życiu. Teraz pragnie, aby córka przyjechała poznać babcię, zanim ta umrze.

Po śmierci matki Tor nadal prowadzi rodzinne gospodarstwo w Byneset niedaleko Trondheim. Jego córka, Torunn, cieszy się z nawiązania na nowo po wielu latach kontaktu z ojcem, ale nie chce rezygnować ze swojego życia w Oslo i nie potrafi zdecydować o przeprowadzce na rodzinną farmę. Margido, właściciel niewielkiego domu pogrzebowego, próbuje w końcu ułożyć sobie życie osobiste, ale na drodze do celu napotyka pewne przeszkody. Także najmłodszy z braci, Erlend, oraz jego partner muszą dokonać ważnych wyborów...

Torunn walczy o utrzymanie rodzinnego gospodarstwa, mając do pomocy młodego zmiennika - Kaja Rogera. Margido jest zajęty modernizacją i rozwojem działalności swojego biura pogrzebowego w Trondheim. Tymczasem w Kopenhadze panuje ożywione podniecenie, ponieważ Erlend i Krumme spodziewają się dzieci z Jytte i Lizzi.

Minęły trzy lata od kiedy Torunn opuściła Neshov, by szukać schronienia u Christera w lesie poza Oslo. Erlend i Krumme zostali zabieganymi ojcami z nowymi, znakomitymi widokami na przyszłość w Kopenhadze. Jednak znając życie - nie ma nic za darmo. Margido pojednał się ze swoim Bogiem, ale musi jednocześnie ponieść konsekwencje tego, że nowe czasy nastały także w branży pogrzebowej. Torunn skończyła czterdzieści lat i zaczęła dostrzegać, że nie ma dla niej przyszłości u notorycznie niewiernego kierowcy psich zaprzęgów. Ale jak potoczy się jej dalsze życie? Czy może liczyć na przebaczenie za zdradę rodziny Neshov? Zawsze jest przebaczenie jest czwartą książką w serii, której wcześniejsze tomy to: Ziemia kłamstw, Raki pustelniki i Na pastwiska zielone. W tej uczcie czytelniczej Anne B. Ragde w końcu powraca do Neshov.

Tormod Neshov nie jest w stanie bronić się przed wspomnieniami, które wracają do niego nocą, mimo że teraz jest już bezpieczny w domu opieki. Za nic na świecie nie chce odwiedzić Neshov, gdzie Torunn zdążyła już niemal doprowadzić podupadająca gospodarstwo do porządku, angażując się jednocześnie coraz bardziej w pracę w biurze pogrzebowym Margida. Erlend bierze bezpłatny urlop, by doglądać remontu willi w Klampenborg i życie byłoby cudowne, gdyby nie drakońska dieta, którą narzucił sobie Krumme. Kochankowie to piąty tom w serii, którą rozpoczęła Ziemia kłamstw. Anne B. Ragde stworzyła kolejną wciągającą i pełną pozytywnej energii opowieść o ludziach, których zdążyliśmy pokochać - i o śmierci, która spada na nas brutalnie i nieoczekiwanie oraz życiu, które musi toczyć się dalej.

Margido nie żyje. Torunn przejęła Biuro Pogrzebowe Neshov i jednocześnie próbuje uczynić stare, zaniedbane gospodarstwo swoim domem. Dla dziadka najważniejsze jest, aby nad Neshov w różnych wyjątkowych okolicznościach powiewała flaga, zawsze w zgodzie z przepisami, postanowił więc zafundować Torunn nowy maszt, chorągiewkę i flagę. Po postawieniu masztu podwórko nabiera innego charakteru i po raz pierwszy w życiu Torunn zaczyna odczuwać prawdziwe zobowiązanie. Ale kiedy postanawia dopełnić dzieła i przyjmuje nazwisko Neshov, dla jej matki jest to cios w samo serce i budowany mozolnie przez lata dobry kontakt między nimi zostaje w jednej chwili zerwany.Na ferie jesienne do gospodarstwa ma przyjechać Erlend i cała jego duńska rodzina. Torunn trochę obawia się tej wizyty. Sytuacji nie poprawia fakt, że Kaj Roger przywozi Torunn dwa prosiaki, które jego zdaniem mogą uatrakcyjnić pobyt trójce dzieci Erlenda. Torunn nie chce mieć świń, ma dość Erlenda i nie chce mieć nic wspólnego z Kajem Rogerem. Ale tym razem przekona się, jaki naprawdę jest Erlend. I być może koniec końców okaże się, że Kaj Roger miał rację.W Córce Anne B. Ragde łączą się wszystkie wątki historii rodziny Neshov. To księga Torunn: powieść o kobiecie, która przez całe życie uciekała, aż w końcu zdobyła się na odwagę, by wziąć odpowiedzialność, bronić tego, kim jest, i wybrać miłość.`Nikt tak jak ona nie potrafi opisywać kruchych relacji rodzinnych. Owszem, pełno tu bólu i innych gwałtownych uczuć. A przeszłość i przyszłość zostają elegancko splecione ze sobą w tej ostatniej już książce opisującej historię, która zaczęła się w 2004 roku Ziemią kłamstw. Anne B. Ragde ponownie udowadnia, że jest mistrzynią szczegółów. Jak zawsze u Ragde, znajdziemy tu mnóstwo urokliwych opisów otoczenia. Widać, jak gruntownie autorka przygotowała się do pisania tej książki. Potrafi jak nikt inny oddać klimat okoliczności i opisać kruche rodzinne relacje. W pełne ciepła opisy licznych ekscentrycznych członków rodziny, zarówno tych z Danii, jak i tych z Byneset, pisarka kunsztownie wplata podpowiedzi, co jeszcze może zdarzyć się w przyszłości - przykładem jest choćby czuły portret dziadka Tormoda. Historia rodu Neshov tutaj się kończy. Pięknie domknięta całość. Dzięki za tę wspólną podróż.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astrid musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astrid, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Astri dostała posadę akuszerki w Sæterdalen i z mieszanymi uczuciami opuszcza Trondheim oraz Tronda. Mieszkańcy Sæterdalen w napięciu oczekują na nową akuszerkę i kiedy przybywa, serdecznie ją witają. Pierwsze dni we wsi Astri musi spędzić w domu Gjertrud Gare, dawnej akuszerki. Jednak szybko zdaje sobie sprawę z tego, że stara kobieta wolałaby, żeby jej tu nie było.

Astri z radością przyjmuje zaproszenie Larsa do letniej zagrody Storsetów w górach. Podczas wspólnych wędrówek zachwyca się pięknem przyrody i zaprzyjaźnia z gospodarzami i pasterzami. Ole Storset, ojciec Larsa, a zarazem wójt w Sæterdalen, także przebywa w górskiej zagrodzie. Pewnej nocy budzi Astri ze snu i nakazuje, by spakowała swoją torbę akuszerki i podążyła za nim.

Astri rozpaczliwie tęskni za spotkaniem i rozmową z Trondem. Ma mu tyle do powiedzenia, no i muszą wreszcie podjąć decyzję, co do wspólnej przyszłości. Trond jednak nie daje znaku życia. Tymczasem dużym wsparciem jest dla Astri Lars. Przystojny, wesoły i zawsze pomocny. I nawet nie kryje się z tym, że bardzo mu na Astri zależy.

Do Angielskiego Domu wprowadza się Rose Smith, Angielka z wyższych sfer. Spodziewa się dziecka, którego ojcem jest tajemniczy norweski ukochany. Astri ma asystować przy porodzie. Gdy jednak na świat przychodzi śliczna córeczka Rose, okazuje się, że nie wszystko jest tak, jak być powinno.

Astri i Mildrid od kilku miesięcy opiekują się małą Litją i bardzo się do niej przywiązały. Astri wpada w panikę, gdy nagle pojawia się Rose i żąda, żeby pokazały jej dziecko. Czyżby chciała zabrać im małą?

Astri od ponad dwóch lat mieszka w Sæterdalen. Praca akuszerki wymaga od dziewczyny podejmowania trudnych decyzji, ale przynosi jej wielką satysfakcję. Astri po ślubie z Larsem przenosi się do Storset. Mimo, że młodym dobrze ze sobą, w niektórych sprawach nie są zgodni. I Lars, i teściowie woleliby widzieć w Astri wyłącznie gospodynię we dworze, ona zaś ponad wszystko przekłada pracę akuszerki. Klara popada w złość, gdy Astri rzuca bieżące zajęcia i pędzi do rodzącej kobiety.

Pewnego dnia na początku marca Astri zostaje wezwana do porodu u kobiety mieszkającej tam, gdzie fiord łączy się z otwartym morzem. Chłopiec, który po nią przyszedł, jest śmiertelnie przerażony i opowiada, że rodząca bardzo krwawi. Astri dosiada kuca i wyrusza w drogę, choć właśnie rozpętała się śnieżyca.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astri musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astri, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Po dramatycznym porodzie Astri i Lars zostają szczęśliwymi rodzicami małej dziewczynki. Wkrótce Astri zauważa, że mąż wraca do dawnych przyzwyczajeń: jest szorstki, opryskliwy i często przychodzi do domu pijany. A najgorsze jest to, że zaczyna zachowywać się wobec niej agresywnie.

Po wsi krąży plotka, że Lars zabił złodzieja owiec. Na wieść o tym, że pewien jasnowidz natknął się w Nordmarka na niepogrzebane zwłoki, Astri ogarnia niepokój. A kiedy mąż budzi ją w środku nocy i prosi, by wybrała się z nim w góry, zupełnie nie wie, co o tym myśleć.

Astri cieszy się każdą chwilą spędzoną z córeczką, a i Lars wydaje się być bardzo dumny z maleńkiej Klary. Młodej mamy nie opuszcza jednak strach przed tym, że jej mąż kiedyś dowie się, iż to nie on jest ojcem dziewczynki. Kiedy Astri spotyka Signe w święto 17 Maja, akuszerka przeczuwa, że oto nadchodzi godzina prawdy.

Stosunki między Larsem a Astri wyraźnie się ochłodziły, kiedy on zrozumiał, kto jest ojcem Klary Victorii. Teść również domyśla się, o co chodzi, a ten fakt także nie ułatwia życia Astri. Akuszerka pracuje, ile sił w nowo otwartym centrum dla matek. Wybiera się też z Larsem na huczną, letnią zabawę.

Astri lekceważy lęki i odwiedza Nordigarn. Znajduje tam Petrine, noworodka i starszych chłopców w strasznej sytuacji. Czuje, że musi coś zrobić. Ale jak Nils zareaguje na to, że wtrąca się w życie jego rodziny? Zarówno Trond, jak i Lars są zaniepokojeni tym, co Nils mógłby zrobić, bo jest wściekły i żądny zemsty.

W środku zimy Astri zostaje uprowadzona do leśnej chaty. Jest głodna, wyczerpana i przerażona, lecz myśl, że musi wrócić do domu, do córeczki, dodaje jej sił. Ale czego tak naprawdę chce Nils? Jak długo zamierza ją przetrzymywać?

Czas, kiedy Lars siedzi w więzieniu w Trondheim, bardzo się Astri dłuży. Astri odwiedza męża, wraz z córeczką wybiera się też na spotkanie z rodzicami Tronda. Wreszcie Lars wychodzi na wolność. Początkowo Astri się ciesz, jednak szybko jej serce znowu zaczyna krwawić: Lars jest wobec malutkiej Klary boleśnie obojętny. A do tego ten Didrichsen.

Przypadek sprawia, że tego samego dnia, na który został zaplanowany ślub matki Astri, Victorii, odbywa się też pogrzeb ojca Tronda. Astri współczuje Trondowi i widząc jego cierpienie, boleje nad tym, że nie może go pocieszyć. Staje przed wielkim dylematem. Czy wypada jej opuścić przyjęcie weselne matki i pójść na pogrzeb?

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Astri powoli odkrywa, że tęskni za mężem. Lars obiecuje, że skończy z piciem i awanturami, więc wbrew radom rodziców, Astri postanawia wrócić do Storset. Dowiaduje się jednak, że Lars napadł na Tronda i bardzo go poturbował. Astri nie rozumie, jak mąż mógł tak bezczelnie ją okłamać. Dlaczego jednak Trond nic sam jej o tym nie powiedział? A może tym razem to on jest kłamcą?

W Storset wszyscy czuwają nad łóżkiem małej Klary, która doznała poważnych obrażeń, spadając z trapu w stodole. Ole wini Torvalda, ale Astri podejrzewa, co się naprawdę wydarzyło. W drodze powrotnej ze szpitala w Trondheim Astri siada w autobusie obok Signe. Kobieta głośno opowiada o swojej nowej pielęgniarce, nie zastanawiając się, kto może usłyszeć jej słowa.

W największej tajemnicy Turid wybiera się do akuszerki w Bordalen, aby tam urodzić. Później pojawia się w Storset-bez dziecka. Astri postanawia dowiedzieć się, co się z nim stało. Sama jest już w zaawansowanej ciąży i Lars chce zawieźć ją wraz z Gjertrud do szpitala w Trondheim. Po drodze zatrzymuje ich straszliwa burza śnieżna.

Ole dostaje anonimowy list, informujący go, że to nie on jest ojcem Leifa. Dowiaduje się też o odmiennych skłonnościach Leifa. Astri współczuje teściowi, który jest słaby i schorowany, Zastanawia się, jak zareaguje na tę wiadomość. Ole przyjmuje ją nadspodziewanie dobrze...

Astri jedzie z mężem do Oslo, by odnaleźć Turid. Przez całą podróż Lars jest w fatalnym humorze, niemal codziennie chodzi pijany. W końcu odnajdują Turid, która pod fałszywym nazwiskiem wynajmuje pokój w dzielnicy Briskeby. W czasie spotkania z siostrą z Larsa wychodzi wszystko, co najgorsze. Jest tak wściekły, że rzuca się na dziewczynę i jej gospodarza.

Do Saeterdalen przyjeżdża wędrowny kaznodzieja i wieś dosłownie staje na głowie. Ludzie tłumnie ciągną do jego namiotu i wielu zostaje nawróconych. Astri odnosi się do tego sceptycznie, ale zarówno Signe Helgebakk, jak i Leif poświęcają kaznodziei zdumiewająco dużo uwagi. Późnym latem odbywa się zabawa na górskim pastwisku.

Był kwiecień 1940 roku i zbliżał się poród Signe Helgebakk. Astri wbrew swojej woli została do niej wezwana. Choroba Signe sprawiła, że poród okazał się bardzo skomplikowany. Tymczasem z radia docierały złowieszcze informacje o inwazji, racjonowaniu towarów i mobilizacji. Norwegia znalazła się w stanie wojny!

Do Saeterdalen przybywają Niemcy i wkrótce wprowadzają się do Storset, zajmując trzy pokoje. Na nieszczęście Astri nie zdążyła zniszczyć ukrytego w tajemnej skrytce listu od Tronda. List zawierający niebezpieczne informacje na temat Lindy Leighton, znajduje się teraz w gabinecie oficera Gestapo, Kunza...

Wojna niczym ciężki koc kładzie się nad Saeterdalen i wszyscy mieszkańcy wioski odczuwają jej skutki. Wielu z nich dokucza głód. Któregoś dnia lensman nakazuje Astri wsiąść do swojego samochodu. Wbrew jej woli zawozi ją do magazynów nad brzegiem wody i wtrąca do lodowatej, ciemnej piwnicy...

Jurgen Kunz nadal stacjonuje w Storset, a mieszkańcy dworu stopniowo zaczynają przyzwyczajać się do tej trudnej sytuacji. Niespodziewanie Kunz zaczyna adorować Turid i zaprasza ją na przyjęcie bożonarodzeniowe. Jednak w czasie tego wieczoru wśród gości pojawia się inny Niemiec, który oczarowuje dziewczynę. Wkrótce po wsi zaczynają krążyć plotki...

Po walnym zebraniu Towarzystwa Higienicznego, które odbyło się u Klary, Niemcy stosują represje wobec obecnych na nim kobiet. Kto doniósł, o czym dyskutowano? Lars kolaboruje z okupantem, nie kryjąc swych proniemieckich sympatii, co stawia Astri w niezwykle trudnym położeniu. Akuszerka martwi się o swoje małżeństwo, obawiając się równocześnie reakcji mieszkańców wsi. Trond, chory i wycieńczony, dociera wreszcie do Melhus, gdzie czeka na niego matka i mały synek.

Niemcy gorączkowo szukają winnych eksplozji w zakładzie Storset, tymczasem Lars pała żądzą zemsty. Do Saeterdalen powraca Evangelina, która, jak wieść niesie, ma ze sobą suknię ślubną. Leif robi, co może, by unikać spotkania z byłą narzeczoną, ale jej pojawienie się w Storset jest tylko kwestią czasu...

Ciotka Astri, Belinda, jest umierająca, więc akuszerka udaje się do Bergen, by się z nią pożegnać. W ostatniej chwili Turid oświadcza, że chce jej towarzyszyć w podróży. Astri zdaje sobie sprawę, że szwagierka jedzie w nadziei na odnalezienie córki. Podróż jest długa i wyczerpująca. Żadna z nich nie wie, co je czeka, gdy dotrą na miejsce. Czy zdołają znaleźć dziewczynkę? A jeśli tak, to w jakim stanie?

Astri z Larsem i dziećmi jedzie na górskie pastwisko. W starej chacie dokonuje makabrycznego odkrycia. Lars martwi się, że Astri nie chce wyjechać do bezpiecznej Szwecji. Pewnego słonecznego dnia Astri wybiera się z Turid i jej ukochanym w góry na jagody. Zostawia zakochanych samych i idzie zbierać owoce na zboczu. Nagle pojawia się przed nią jakaś postać. To Trond. A była przekonana, że odwrócił się od niej na zawsze.

Astri domyśla się, że ktoś musiał ją widzieć, kiedy po kryjomu wynosiła z domu radio, i poinformował o tym Niemców. Tylko kto mógłby zrobić coś takiego? Gestapowiec Kunz dał jej dwa dni na to, by radio wróciło na miejsce. Na dodatek Astri zaczyna się martwić o swoją przybraną córkę, Rebekkę. Obie jadą do Kristiansund, by dziewczynka mogła otrzymać stempel w paszporcie. Ale hotel, w którym nocują, pełen jest Niemców!

W związku Astri i Larsa nastały trudne chwile. Do głosu dochodzą najgorsze cechy jego charakteru. Lars nie przebiera w środkach, by bronić Storset. Naraża na niebezpieczeństwo parobka Torvalda i za nic ma groźbę, która zawisła nad wychowanicą Astri, Żydówką Rebekką.

Astri nabiera podejrzeń, że mąż ją zdradza. Jest to dla niej bardzo bolesne. Mimo mrocznych stron Larsa, ona wciąż go kocha i pożąda. Nie chce też, by zgłosił się do Ochotniczego Legionu Norweskiego. W pewien gorący, letni dzień wybierają się razem na spacer w góry. Powracają namiętne uczucia...

Lars wyruszył na wojnę, domownicy muszą dać sobie bez niego radę. Nad mieszkańcami wsi wciąż wisi straszliwa groźba: dziesięciu niewinnych Norwegów zostanie rozstrzelanych, jeśli nie odnajdzie się rosyjski zbieg! Astri zaczyna podejrzewać, gdzie może przebywać uciekinier. Gestapowiec Kunz postanawia poddać kobietę upiornemu przesłuchaniu...

Astri jest zaskoczona wiadomością, że Klara zamierza wydać przyjęcie dla Niemców. To tylko kwestia czasu, kiedy mieszkańcy wsi zaczną traktować ją jak Larsa. Astri obawia się przyszłości u boku męża, lecz jednocześnie tęskni za nim. Kiedy dostaje list z pieczęcią Legionu Norweskiego, nie może zebrać się na odwagę, by go otworzyć.

Klara pada ofiarą zamachu. Tracąc przytomność, wymienia imię Bendika Heimigarda. Astri dowiaduje się, że to teściowa wynegocjowała uwolnienie zakładników. Jednak wszystko ma swoją cenę... Trond, przekonany, że życie Astri jest w niebezpieczeństwie, błaga ją, by opuściła Saeterdalen razem z córką. Astri rzeczywiście ma powody do obaw. Pewnego dnia, pośród strasznej burzy, gdy wraca do domu od położnicy, na samym środku drogi czeka na nią pewien mężczyzna.

Astri niepokoi się zachowaniem Evangeliny, która ostatnio nie jest sobą. Czasami wydaje się wręcz niebezpieczna. Czy to prawda, że właśnie szwagierka zabrała lalkę Klary Victorii? Tymczasem Trond ponownie usiłuje nakłonić Astri, by uwolniła się od Storsetów i z nim uciekła. Pewnego dnia przychodzi list potwierdzający wcześniejsze wieści, że Lars nie żyje. W dużym salonie w Storset odbywa się naborzeństwo w jego intencji.

Gdy owdowiała Astri myśli o ułożeniu sobie życia na nowo u boku Tronda, napotyka zdecydowany opór rodziny. Gotowa jest poświęcić się jednak, by uratować aresztowaną przez gestapo Turid. Trond, który działa na dwa fronty, ofiaruje swoją pomoc. Oline ryzykuje życie, przemycając grypsy z obozu jenieckiego Brakkemoen. Po kolejnym akcie przemocy ze strony Nilsa szuka schronienia w opuszczonej chacie, a kiedy Oddvar, członek ruchu oporu, ją tam znajduje, bliska jest załamania.

Astri zgadza się wyjść za Tronda Helgebakka, choć on formalnie jest jeszcze mężem Synnøve, ale liczy na rychły z nią rozwód. Nieoczekiwanie akuszerka i jej ukochany spotykają się w hotelu w Kristiansund i spędzają tam noc. Tymczasem Oline Ă?ya zostaje napadnięta i dotkliwie poraniona przez Kari Knatten, kochankę Nilsa Nordigarna. Tylko dzięki szybkiej pomocy Ditleffa i Astri, Oline udaje się uratować.

Pewnej nocy Astri zostaje wyrwana ze snu: wraca Lars, lecz bardzo zmieniony. Astri boi się, co zrobi mąż, kiedy dowie się o jej zaręczynach z Trondem. Tymczasem przez grupę Oyvinda Oya uprowadzony zostaje Ditleff. Wieść niesie, iż lekarz zginął. Pozostał po nim dziennik pełen krępujących informacji. Astri ma okazję go przeczytać, lecz tego nie robi...

Lars usiłuje zmusić Astri do aborcji i pozbycia się dziecka Tronda. Po powrocie z niewoli, w wyniku cierpień, których doznał, staje się wręcz niebezpieczny. Mimo że Astri nie jest już wolna, Trond postanawia rozstać się z Synnøve głównie po to, by ratować małą Grete. Jednak, kiedy Lars doprowadza do aresztowania Astri, Trond decyduje się na konfrontację z rywalem.

W Szwecji Trond znajduje się w tragicznej sytuacji, grozi mu wydalenie do Norwegii, gdzie czeka go wyrok śmierci. Jego jedyną szansą jest ucieczka. Astri ma urodzić dziecko Tronda, co sprawia, że Lars szaleje z wściekłości i chce ją ukarać za zdradę.Również Niemcy mają zamiar uwięzić Astri, ale Lars porywa żonę i rozpoczyna brawurową ucieczkę.

Po długim czasie spędzonym na obczyźnie, Trond w końcu wraca do kraju. Dręczą go wyrzuty sumienia za wszelką cenę chce odnaleźć Grete. Mimo iż koniec wojny jest już coraz bliżej, w Norwegii wciąż stacjonują Niemcy. Przebywająca w ośrodku "źródło życia" Astri, dowiaduje się, że Hitler nie żyje. Nie czeka jednak ją nic dobrego, ponieważ uważana jest za zdrajczynię. Nie może też uciec, jest bowiem odpowiedzialna za głodne i chore dzieci, które Niemcy zostawili tu na pastwę losu.

Astri cudem wymyka się z rąk lekarza SS, który chce dokonać na niej zabiegu aborcji. Akuszerka nosi w sobie dziecko Tronda, który tymczasem zostaje zdemaskowany jako członek ruchu oporu i musi uciekać do Szwecji. Zabiera ze sobą córkę Grete i oboje znajdują schronienie w niewielkim gospodarstwie. Po piętach depczą mu żołnierze niemieccy oraz Lars, który, po zrównaniu fabryki Storsetów z ziemią w angielskim nalocie, pała żądzą zemsty.

Trwają powojenne porządki. Norwegowie nie odpuszczają zdrajcom. Władze sprawdzają, jak wyglądały kontakty Astri z Niemcami podczas wojny, Klara siedzi w areszcie w Trondheim, majątek rodzinny ulega rozproszeniu. Astri nie może pogodzić się z utratą miłości swego życia. Trond obwinia ją o największą stratę, jaką poniósł podczas wojny.

Oline rodzi martwe dziecko i traci nadzieję na to, że kiedyś jeszcze będzie matką. Andrea interesuje się małą Lailą, osieroconą dziewczynką, która tak bardzo potrzebuje opieki i ciepła. Chce ją wziąć na wychowanie, jednak Astri zna kogoś, kto da małej jeszcze więcej miłości. Ă?yvind Ă?ya nie zakończył jeszcze swoich wojennych rozliczeń. Gdy dowiaduje się, że Lars Storset nadal żyje, postanawia odwiedzić Astri. Zdaniem Ă?yvinda Lars jest największym zdrajcą ze wszystkich. Twierdzi, że jeśli akuszerka nie pomoże w polowaniu na byłego męża, będzie miała udział w jego zdradzie.

Lars nadal się ukrywa, wiadomo jednak, że długo nie przetrwa zdany tylko na siebie. I on, i Astri są tego świadomi. Didrichsen także wrócił do Saeterdalen. Zmienił się i z zapałem stara się o względy Astri. Klara Victoria tymczasem przeżywa trudne chwile. Musi znosić docinki koleżanek i kolegów. Staje się powoli piękną, młodą kobietą, spojrzenia innych coraz bardziej ją krępują. Astri chce jej pomóc, ale Klara Victoria czuje się już na tyle dorosła, że próbuje radzić sobie sama...

Plotki po potańcówce szybko się rozniosły, mieszkańcom wydaje się, że wiedzą wszystko o Klarze Victorii. Astri zamartwia się, że córka jest nękana i prosi Tronda, by jej pomógł. Jednak okazuje się to trudne i bolesne. Tego lata wszystko się zmienia. Na górskim pastwisku, w pobliżu tajemniczego stawu, Klara Victoria odnajduje samą siebie - staje się Vicky. Tajemnice, które skrywa, są mroczne i nie wróżą niczego dobrego. Jednak Vicky ma wielką ochotę na życie i na miłość.

Trond odnajduje swą córkę Grete u samotnie mieszkającej Gurianny. Dziewczynka wzrastała w bardzo trudnych warunkach - nie nauczyła się mówić, a nowy świat, w który wkracza, jest dla niej obcy. Vicky przeżywa trudne chwile. Joss nie odwzajemnia płomiennych uczuć, którymi darzy go dziewczyna. Tymczasem Astri i Trond decydują się wreszcie, by połączyła ich miłość.

W Saeterdalen Boże Narodzenie, ale nic nie wskazuje na to, żeby we wsi miały nastać spokojniejsze czasy. W domu małżeństwa Almnesów wreszcie dochodzi do wybuchu i Emil daje swojej żonie bolesną nauczkę. Nieco później Astri dowiaduje się, że ktoś próbował zamordować Ditleffa Didrichsena, a za sprawcę uważa się Larsa Storseta! Tymczasem Vicky podejmuje decyzję w sprawie swojej przyszłości: pragnie mianowicie wykształcić się na pielęgniarkę, a na początek chce zostać asystentką pielęgniarki. Ditleff był cały owinięty bandażami i przypominał mumię, którą Astri widziała w amerykańskich horrorach. Wbił w nią spojrzenie. Stanęła przy łóżku, tak, by mógł ją widzieć nie odwracając głowy. Przypuszczała, że bardzo by go to zabolało.

Astri i Trond przenoszą się z dziećmi na północ, do Vargfjord. Wszyscy z mieszaniną radości i niepokoju szykują się na spotkanie z nieznanym światem. Jednak na widok statku, którym mają popłynąć, przeżywają chwile zwątpienia. - "Margerita" to stara, zardzewiała łajba. U wybrzeży Nordlandu zrywa się sztorm, a statek zaczyna nabierać wody...

Podejrzliwość i zazdrość niszczą przyjaźń Vicky i Elli. Obie przeżywają miłosne rozterki, ale Vicky wierzy, że Joss nie ogląda się za innymi dziewczętami. W Varghavn płonie dom Roedersenów. Ofiary są tak dotkliwie poparzone i poranione, że Astri musi prosić o pomoc tajemnicze miejscowego lekarza. Trond zajmuje się rozwijaniem swojej firmy, a dzieci mają dużo swobody w nowym miejscu zamieszkania. Za dużo swobody. Bo w Finnmark natura jest bezlitosna dla dziecka, które zbłądzi...

Pewien mężczyzna mieszkający w Vargfjord podejrzewany jest o uprowadzenie małej Grete. Astri, wiedząc, że ten człowiek był kiedyś skazany za napastowanie dzieci, jest przerażona. Boi się też, jak na tę wieść zareaguje Trond. Tymczasem w Orkdal stosunki między Vicky a jej przyjaciółką Ellą stają się coraz bardziej napięte. Ella skrywa nieprzyjemną tajemnicę, a w dodatku stara się nakłonić Vicky, by ta jej pomogła, grożąc przykrymi konsekwencjami w razie odmowy.

Vicky troskliwie opiekuje się chorą na raka Aronettą, lecz brat kobiety wcale nie ułatwia jej zadania. Arnfinn składa młodej dziewczynie propozycję, którą Vicky z pewnością by odrzuciła, gdyby nie fakt, że mężczyzna jest taki samotny. W Storset tymczasem zapanuje smutek - dla jednego z mieszkańców los okaże się szczególnie niełaskawy. Gdy Astri dostaje list od byłej teściowej, rodzina Helgebakków doznaje wstrząsu...

Lizzie Smith, Brytyjka, która wraz z mężem fotografem przybyła do Varghavn, nieoczekiwanie zaczyna rodzić na skutych lodem bezdrożach Finnmarku i tylko dzięki umiejętnościom Astri matka i dziecko utrzymują się przy życiu. I właśnie wtedy Lizzie wyjawia akuszerce niezwykłą tajemnicę...

Kiedy Vikcy odkrywa, że Joss ją zdradza, przestaje się z nim spotykać, lecz jej serce krwawi. I wtedy Jostein ponownie ją odwiedza, obiecując poprawę. Daje jej też niezwykły upominek - prezent na całe życie. Miłość, którą do niego żywiła, odradza się. Tymczasem do Varghaven przybywa obcy, ktoś, kto dla Astri i Tronda jest duchem z z przeszłości...

Hallvard nosi w sobie złe dziedzictwo. I to właśnie sprawia, że chłopiec dopuszcza się szeregu przestępstw. Pewnego dnia lensman w Saeterdalen trafia na jego ślad. Astri niewiele wie o występkach syna, lecz rozumie, że Hallvard jej potrzebuje.

Astri i Trond zostają serdecznie przyjęci w Saeterdalen, gdzie odbywa się ślub Emila z piękną Lise. Ale matka Astri nie czuje się dobrze. Złe wspomnienia prześladują ją niczym upiory. Pewnej nocy Victoria wychodzi ze swojego domu w Kongstun, udaje się w kierunku leśnego jeziora - i znika.

Mieszkańcy Saeterdalen nie mogą się doczekać świąt Bożego Narodzenia, a Trond przygotowuje dla Astri jakąś niespodziankę. W Wigilię Helgebakk zjawia się w domu z dwójką gości... Vicky tymczasem martwi się o Ellę Fagervik. Jej przyjaciółka wpadła w złe towarzystwo i tylko Vicky może ją uratować.

Traumatyczne zdarzenie, które dotyka Vicky sprawia, że Trond wpada w rozpacz. Uważa, że zawiódł jako ojciec. Tymczasem wkrótce stanie przed kolejnym wyzwaniem, bo oto w Saeterdalen pojawia się jego najstarszy syn. Karl Emil zostaje wyrzucony z domu dyrektora Helgebakka - teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje ojca.

Ella Fagervik trafia do szpitala po tym, jak została dotkliwie pobita przez dwóch napastników. Vicky odwiedza ją na oddziale tak często, jak tylko może. Sprawę bada także policja, jednak Ella nie jest całkowicie bezpieczna, bo nie wszyscy życzą jej dobrze. Tymczasem umiera Steingrim Onssto, zaś jego syn, Randolf, rozpoczyna bezwzględną walkę o pieniądze po zmarłym. Jego poczynania przysparzają mu wrogów. Wkrótce między nim a rodziną Storset dochodzi do zażartej wojny...

Ella rodzi dziecko, a poród jest dla niej koszmarnym doświadczeniem. Jednak ma ona w sobie ogromną chęć życia. Udaje jej się dostać na statek płynący do Oslo. Tymczasem wokół Tronda zaciska się niewidzialna pętla. Helgebakk jest bowiem podejrzewany o spowodowanie śmierci Mildrid. Astri wierzy w jego niewinność, ale jednocześnie czuje, że mąż coś przed nią ukrywa.

W domu starców, w którym pracuje Vicky, ma miejsce szereg tajemniczych zdarzeń. Z niewyjaśnionych przyczyn umiera jeden pacjent po drugim i Vicky zaczyna podejrzewać kogoś z personelu. W tym czasie Georg czyni naciski, by Vicky wreszcie zgodziła się zostać jego żoną. Jednak pojawia się ktoś jeszcze - mężczyzna, który skrycie podkochuje się w ślicznej pielęgniarce. W Saeterdalen między Astri i Trondem rodzi się wiele bolesnych uczuć. Dochodzenie w sprawie śmierci Mildrid zostaje zakończone, leczy wypływają inne, równie poważne oskarżenia.

Akcja cyklu toczy się na początku dwudziestego wieku w Norwegii. Bohaterką sagi jest Mali Buvik, dziewczyna, która choć marzy o wielkiej i czystej miłości, decyduje się na małżeństwo z rozsądku. Jak się okaże, decyzja ta zmieni jej życie w koszmar.

Dziewiętnastoletnia Mali podejmuje brzemienną w skutki decyzję. Chcąc ratować rodzinę przed utratą gospodarstwa, wychodzi za mąż za dużo starszego od siebie dziedzica dworu Stornes. Pomimo wysokiej pozycji i bogactwa, których jej wszyscy zazdroszczą, Mali nie czuje się szczęśliwa...

Siostra Mali, Margrethe, zostaje uwiedziona przez szarmanckiego i bogatego Bengta. Za chwilę oszałamiającego szczęścia dziewczynie przychodzi zapłacić wstydem i upokorzeniem. Margrethe zachodzi w ciążę i potajemnie rodzi nieślubne dziecko. Wkrótce jednak nad jej życiem znów zaświeci słońce, gdyż Bengt poprosi ją o rękę.

Mały Sivert, synek Mali, jest oczkiem w głowie swojej mamy. Kobieta robi wszystko, co w jej mocy, żeby ustrzec synka przed niechęcią, którą na każdym kroku okazują jej osoby z najbliższego otoczenia. Zbliża się jesień. Mali i Sivert wyjeżdżają na górskie pastwiska, żeby posprzątać i przygotować szałas przed nadejściem zimy. Jednak nieoczekiwanie staje się to, co nigdy nie powinno się wydarzyć: wraca Cygan Jo. Jego pokrewieństwo z małym Sivertem okazuje się aż nazbyt oczywiste. Radość Mali z chwil wspólnie spędzonych z ukochanym zostaje zakłócona przez strach, że świat pozna jej najskrytszą tajemnicę. Obawia się najgorszego, ponieważ Johan...

Na świat przychodzi drugi syn Mali. Kobieta nie jest w stanie pokochać gorącą i macierzyńską miłością chłopca, którego ojcem jest znienawidzony Johan. Dziecko przypomina jej wszystkie upokorzenia, jakich doznała od swojego męża. Jednocześnie Mali odczuwa coraz większą słabość do nowego zarządcy, zawsze pogodnego i życzliwego Ha*varda. Dziewczyna próbuje powściągnąć rodzące się w niej uczucie, gdyż nie chce już drugi raz wyjść za mąż. Kiedy jednak w noc świętojańską dostrzega Ha*varda z urodziwą Laurą Granvold, w serce Mali wkrada się zazdrość...

Sześcioletni, zawsze pogodny i roześmiany Sivert z każdym dniem coraz bardziej upodabnia się do swego prawdziwego ojca Jo. Któregoś dnia na dworze pojawia się cygański tabor. Sivert jest wyraźnie oczarowany barwną i roztańczoną grupą przybyszów. Jego szczególną uwagę przykuwa piękna gra młodego skrzypka. Mali obawia się, że Cyganie rozpoznają w Sivercie jego ojca i wyjdzie na jaw prawda o pochodzeniu chłopca. Kiedy więc synek oświadcza jej z powagą, że w przyszłości, zamiast przejąć dwór, wolałby grać na skrzypcach, Mali wpada w panikę. Czyżby wszystkie jej wysiłki, by zapewnić przyszłość synowi, miały okazać się daremne?

Mali nosi pod sercem kolejne dziecko, nie wie jednak na pewno, kto jest jego ojcem. Może nim być Hava*rd... Ale jeśli okaże się nim Torgrim, wtedy Mali straci wszystko, o co walczyła...

Mali coraz bardziej obawia się, że jej tajemnica wyjdzie na jaw. Bezczelne aluzje, na jakie nieustannie pozwala sobie gospodarz Gjelstad wraz z synową Helgą, przyprawiają ją o drżenie serca.

Nadchodzą ciężkie czasy. W osadach szaleje epidemia groźnej choroby, która atakuje wszystkich: młodych, starych, a zwłaszcza tych, którzy opiekują się chorymi. Ale Mali nie oszczędza się. Daje z siebie wszystko, starając się nie myśleć o tym, co może się zdarzyć...

Kolejne lata w Stornes upływały spokojnie. W miarę jednak, jak dzieci dorastały, Mali przybywało trosk. Oja swoim zachowaniem coraz bardziej przypominał ojca Johana, a Sivert nie interesował się niczym innym poza muzyką. Marzenia o tym, że jej najstarszy syn przejmie gospodarstwo, miały legnąć w gruzach...

Coraz boleśniej daje o sobie znać przeszłość. Mali wpada w pułapkę własnych kłamstw i przemilczeń. Kiedy we dworze zjawia się Sivert z narzeczoną, kobieta wpada w panikę. Nie może dopuścić do tego, by syn poślubił piękną Cygankę. Czy może jednak wymagać od chłopaka, by opuścił narzeczoną, nie wyjawiając mu prawdy? Mali decyduje się na szczerą rozmowę z synem, rozmowę, która wywoła serię dramatycznych zdarzeń. Odtąd życie mieszkańców Stornes zmienia się nieodwracalnie.

Mali czuje, że brzemię grzechów, jakie dźwiga, staje się coraz cięższe. Wciąż wraca myślami do Siverta, który nie odzywa się do niej od dłuższego czasu. Dlatego z ulgą przyjmuje możliwość wyjazdu do Trondheim na spotkanie z Martinem Bakkenem, który zamówił u niej wielki kilim do kościoła w Lademoen...

Mali martwi się o swoje dzieci. Dorbet uległa urokowi młodego dziedzica z sąsiedztwa i gotowa jest zrobić dla niego wszystko. Ruth nie może sobie znaleźć miejsca w domu. Wypatruje jedynie listu, który ciągle nie nadchodzi. Dziewczyna chudnie z tęsknoty, jest coraz bledsza, coraz bardziej milcząca...

W Stornes trwają przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Mali cieszy się z tego, ale zarazem dręczy ją niepokój. Ma przyjechać Sivert z żoną, a przecież między matką i synem tyle jest jeszcze spraw nie do końca wyjaśnionych. Trzeciego dnia świąt odbędzie się ślub Ruth i Samuela. Mali nadal uważa, że córka nie wygląda na szczęśliwą, ale wciąż nie ma pojęcia, dlaczego tak jest. Czeka na Siverta z nadzieją, że syn potrafi przemówić siostrze do rozsądku. Tyle uczuć, złych i dobrych wspomnień łączy się ze świętami Bożego Narodzenia...

Po Stornes dociera wiadomość o śmierci drugiego męża Laury. Podobno zginął w wyniku nieszczęśliwego wypadku, ale Mali jakoś nie do końca jest o tym przekonana. Laura znów jest wolna. Mali ma jednak inne sprawy na głowie, bo do dworu przyjeżdża Martin Bakken z ciekawą propozycją dotyczącą sprzedaży w Ameryce utkanych przez nią klimów. Zależy mu na tym, by i ona przyjechała do Ameryki. Mali ma wielką ochotę, ale czy starczy jej odwagi? Lęka się zostawić Ruth, która stała się u boku Samuela blada i nerwowa i zupełnie zamknęła się w sobie. No i jeszcze Oja zaczął się jakoś dziwnie zachowywać tej wiosny...

Oja jest załamany. Herborg opuściła Stornes, zrozpaczona, że Ruth Lina oczekuje dziecka Oi. Mali cierpi wraz z synem, ale nie może mu pomóc. Jeszcze gorzej jest z Ruth. Dziewczyna odzyskuje radość życia za każdym razem, kiedy Samuel wyjeżdża, ale po jego powrocie natychmiast znowu chodzi po domu przygnębiona, poszarzała niczym zjawa, zamknięta w sobie i przestraszona. Ma nadzieję, że Samuel się zmieni, kiedy dziecko przyjdzie na świat...

Małżeństwo Ruth zamienia się w koszmar. Mali serce pęka, gdy patrzy, jak córka cierpi. Z dawnej Ruth pozostał tylko cień. Dziewczyna jednak uważa, że sama musi dźwigać swój krzyż i nikogo nie dopuszcza do swych problemów. Mali nie zamierza przyglądać się temu biernie i prosi Tordhild, aby dowiedziała się czegoś o Samuelu w zborze w Oslo, gdzie wcześniej wykonywał swoją posługę duszpasterską. Z niecierpliwością czeka na wiadomości od synowej. Tymczasem Samuel w domu ludowym we wsi organizuje rekolekcje, na których co wieczór gromadzą się wierni. Ruth także musi wysłuchiwać płomiennych kazań męża, on zaś swoją uwagę kieruje na młode, ładne dziewczęta...

Mali i jej najbliższych dotyka wielkie nieszczęście. Brzemię okazuje się tak ciężkie, że Mali obawia się, że nie będzie w stanie go udźwignąć. Jednak życie musi się toczyć dalej. W maju odbywają się chrzciny córeczki Oi i Herborg. Na przyjęciu nieoczekiwanie pojawia się Laura, mimo że nie została zaproszona. Otwarcie flirtuje z Havardem, a także pozwala sobie na złośliwe aluzje, czym wzbudza w Mali gniew i niepokój. Zbliża się również dzień ślubu Dorbet. Mali przygląda się swej ślicznej, beztroskiej córce i snuje rozważania na temat jej przyszłości.

Mali jest w drodze do Ameryki, gdzie ma przeżyć największą przygodę swojego życia. Weźmie udział w otwarciu sklepu Martina Bakkena, wystawi tam swoje prace. W domu Havard samotnie boryka się z tęsknotą i myślami. Dręczy go niepewność, co się dzieje po tamtej stronie oceanu. Podczas sianokosów w górach spotyka Laurę, która wie, że Mali wyjechała. Chce nie tylko tańczyć i bawić się z Havardem! Bakken jest miły i opiekuńczy, Mali świetnie się czuje w jego towarzystwie. Zostaje wciągnięta w świat luksusu, eleganckich przyjęć, komplementów i szampana, czuje że elektryzujące napięcie między nią i Martinem wciąż narasta...

Mali wraca z Ameryki do domu z mieszanymi uczuciami. Wie, że czeka ją poważna rozmowa z Havardem, nie spodziewa się jednak, że mąż ma jej też coś ważnego do powiedzenia. Mały Ola Havard, syn Havarda i Laury, cierpi. Mali zdaje sobie sprawę, że musi działać, lecz zwleka z decyzją, obawiając się reakcji Laury. Do gospodarstwa przybywają Cyganie. Sivert musi zmierzyć się z własną przeszłością i zadawnioną urazą do matki. Razem wyruszają na osypisko, gdzie dopełnił się los Jo...

Gdy Laura ujawnia, że Havard jest ojcem małego Oli Havarda, powstaje wielkie zamieszanie. Chłopiec ucieka do lasu i chowa się. Zrozpaczony Havard wysyła ludzi ze Stornes na poszukiwania. Mali obawia się, że po tym wszystkim znów ożyją plotki na temat jej i jej rodziny, i wkrótce dowiaduje się, że ludzie zaczynają coś szeptać na temat związku Siverta i Tordhild. Dawny lęk znów ściska serce Mali. Czy po raz kolejny będzie musiała zebrać wszystkie siły, by walczyć o siebie i swoich bliskich?

Mali musi złożyć lensmanowi wyjaśnienia w związku z pogłoskami o bliskim pokrewieństwie łączącym Siverta z Tordhild. Ogarnia ją dławiący strach. Wkrótce jednak jej myśli wypełnia nowy niepokój: w radiu podają wiadomość, że Niemcy zaatakowały Norwegię. Obaj synowie Mali wraz z Olą wyruszają na front. Czy kiedykolwiek jeszcze ich zobaczy?

Ola, nie bacząc na protesty żony, angażuje się w działalność konspiracyjną i przeprowadza uciekinierów przez zieloną granicę. Dorbet szaleje z niepokoju. Do Granvold zajeżdża często po jajka i masło niemiecki oficer. Dorbet przyjmuje go uprzejmie i wykorzystuje swój wdzięk, by odwrócić uwagę oficera od wiecznie nieobecnego męża. Nie przypuszcza nawet, jak straszne konsekwencje z tego wynikną...

Przyjaciel Siverta, David, musi uciekać przed Niemcami i Sivert godzi się go ukryć w Stornes. Mali bardzo się tym niepokoi. Jeśli Niemcy schwytają zbiega, najstraszniejsze konsekwencje dosięgną ich wszystkich, a także wielu innych ludzi ze wsi. Ola wie, że jest obserwowany przez Niemców, dlatego nie może przeprowadzić Davida do szwedzkiej granicy. Z każdym mijającym dniem niebezpieczeństwo, że David zostanie schwytany, jest coraz większe...

Z nieoczekiwaną wizytą zjawia się w Stornes brat Samuela. Ansgar Langmo jest jak skóra zdjęta z brata, i to pod każdym względem. Zadaje nieprzyjemne pytania, docieka, co się stało tamtej nocy, kiedy Samuel umarł. Mali jest przerażona, zarazem jednak wspomnienie tragicznego losu Ruth budzi w niej wściekłość. Żaden Langmo nie zrobi już krzywdy nikomu z rodziny Stornesów.

W życiu Mali następuje kolejny, dramatyczny zwrot. Mali nie wie, czy zdoła dźwigać dalej brzemię grzechu pierworodnego. Rodzina i przyjaciele wspierają ją i próbują przywrócić jej chęć do życia, ale w tym trudnym czasie tylko praca w warsztacie tkackim oraz wnuki są jej największą podporą. Mali coraz częściej odsuwa się od ludzi, szuka samotności, by wszystko przemyśleć. Johannes chodzi do szkoły w Orkdal i przeżywa swą pierwszą miłość. Oznacza to o wiele więcej problemów, niż się spodziewał. Johannes musi szukać pomocy u babci.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astrid musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astrid, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Astri dostała posadę akuszerki w Sæterdalen i z mieszanymi uczuciami opuszcza Trondheim oraz Tronda. Mieszkańcy Sæterdalen w napięciu oczekują na nową akuszerkę i kiedy przybywa, serdecznie ją witają. Pierwsze dni we wsi Astri musi spędzić w domu Gjertrud Gare, dawnej akuszerki. Jednak szybko zdaje sobie sprawę z tego, że stara kobieta wolałaby, żeby jej tu nie było.

Astri z radością przyjmuje zaproszenie Larsa do letniej zagrody Storsetów w górach. Podczas wspólnych wędrówek zachwyca się pięknem przyrody i zaprzyjaźnia z gospodarzami i pasterzami. Ole Storset, ojciec Larsa, a zarazem wójt w Sæterdalen, także przebywa w górskiej zagrodzie. Pewnej nocy budzi Astri ze snu i nakazuje, by spakowała swoją torbę akuszerki i podążyła za nim.

Astri rozpaczliwie tęskni za spotkaniem i rozmową z Trondem. Ma mu tyle do powiedzenia, no i muszą wreszcie podjąć decyzję, co do wspólnej przyszłości. Trond jednak nie daje znaku życia. Tymczasem dużym wsparciem jest dla Astri Lars. Przystojny, wesoły i zawsze pomocny. I nawet nie kryje się z tym, że bardzo mu na Astri zależy.

Do Angielskiego Domu wprowadza się Rose Smith, Angielka z wyższych sfer. Spodziewa się dziecka, którego ojcem jest tajemniczy norweski ukochany. Astri ma asystować przy porodzie. Gdy jednak na świat przychodzi śliczna córeczka Rose, okazuje się, że nie wszystko jest tak, jak być powinno.

Astri i Mildrid od kilku miesięcy opiekują się małą Litją i bardzo się do niej przywiązały. Astri wpada w panikę, gdy nagle pojawia się Rose i żąda, żeby pokazały jej dziecko. Czyżby chciała zabrać im małą?

Astri od ponad dwóch lat mieszka w Sæterdalen. Praca akuszerki wymaga od dziewczyny podejmowania trudnych decyzji, ale przynosi jej wielką satysfakcję. Astri po ślubie z Larsem przenosi się do Storset. Mimo, że młodym dobrze ze sobą, w niektórych sprawach nie są zgodni. I Lars, i teściowie woleliby widzieć w Astri wyłącznie gospodynię we dworze, ona zaś ponad wszystko przekłada pracę akuszerki. Klara popada w złość, gdy Astri rzuca bieżące zajęcia i pędzi do rodzącej kobiety.

Pewnego dnia na początku marca Astri zostaje wezwana do porodu u kobiety mieszkającej tam, gdzie fiord łączy się z otwartym morzem. Chłopiec, który po nią przyszedł, jest śmiertelnie przerażony i opowiada, że rodząca bardzo krwawi. Astri dosiada kuca i wyrusza w drogę, choć właśnie rozpętała się śnieżyca.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astri musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astri, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Po dramatycznym porodzie Astri i Lars zostają szczęśliwymi rodzicami małej dziewczynki. Wkrótce Astri zauważa, że mąż wraca do dawnych przyzwyczajeń: jest szorstki, opryskliwy i często przychodzi do domu pijany. A najgorsze jest to, że zaczyna zachowywać się wobec niej agresywnie.

Po wsi krąży plotka, że Lars zabił złodzieja owiec. Na wieść o tym, że pewien jasnowidz natknął się w Nordmarka na niepogrzebane zwłoki, Astri ogarnia niepokój. A kiedy mąż budzi ją w środku nocy i prosi, by wybrała się z nim w góry, zupełnie nie wie, co o tym myśleć.

Astri cieszy się każdą chwilą spędzoną z córeczką, a i Lars wydaje się być bardzo dumny z maleńkiej Klary. Młodej mamy nie opuszcza jednak strach przed tym, że jej mąż kiedyś dowie się, iż to nie on jest ojcem dziewczynki. Kiedy Astri spotyka Signe w święto 17 Maja, akuszerka przeczuwa, że oto nadchodzi godzina prawdy.

Stosunki między Larsem a Astri wyraźnie się ochłodziły, kiedy on zrozumiał, kto jest ojcem Klary Victorii. Teść również domyśla się, o co chodzi, a ten fakt także nie ułatwia życia Astri. Akuszerka pracuje, ile sił w nowo otwartym centrum dla matek. Wybiera się też z Larsem na huczną, letnią zabawę.

Astri lekceważy lęki i odwiedza Nordigarn. Znajduje tam Petrine, noworodka i starszych chłopców w strasznej sytuacji. Czuje, że musi coś zrobić. Ale jak Nils zareaguje na to, że wtrąca się w życie jego rodziny? Zarówno Trond, jak i Lars są zaniepokojeni tym, co Nils mógłby zrobić, bo jest wściekły i żądny zemsty.

W środku zimy Astri zostaje uprowadzona do leśnej chaty. Jest głodna, wyczerpana i przerażona, lecz myśl, że musi wrócić do domu, do córeczki, dodaje jej sił. Ale czego tak naprawdę chce Nils? Jak długo zamierza ją przetrzymywać?

Czas, kiedy Lars siedzi w więzieniu w Trondheim, bardzo się Astri dłuży. Astri odwiedza męża, wraz z córeczką wybiera się też na spotkanie z rodzicami Tronda. Wreszcie Lars wychodzi na wolność. Początkowo Astri się ciesz, jednak szybko jej serce znowu zaczyna krwawić: Lars jest wobec malutkiej Klary boleśnie obojętny. A do tego ten Didrichsen.

Przypadek sprawia, że tego samego dnia, na który został zaplanowany ślub matki Astri, Victorii, odbywa się też pogrzeb ojca Tronda. Astri współczuje Trondowi i widząc jego cierpienie, boleje nad tym, że nie może go pocieszyć. Staje przed wielkim dylematem. Czy wypada jej opuścić przyjęcie weselne matki i pójść na pogrzeb?

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Astri powoli odkrywa, że tęskni za mężem. Lars obiecuje, że skończy z piciem i awanturami, więc wbrew radom rodziców, Astri postanawia wrócić do Storset. Dowiaduje się jednak, że Lars napadł na Tronda i bardzo go poturbował. Astri nie rozumie, jak mąż mógł tak bezczelnie ją okłamać. Dlaczego jednak Trond nic sam jej o tym nie powiedział? A może tym razem to on jest kłamcą?

W Storset wszyscy czuwają nad łóżkiem małej Klary, która doznała poważnych obrażeń, spadając z trapu w stodole. Ole wini Torvalda, ale Astri podejrzewa, co się naprawdę wydarzyło. W drodze powrotnej ze szpitala w Trondheim Astri siada w autobusie obok Signe. Kobieta głośno opowiada o swojej nowej pielęgniarce, nie zastanawiając się, kto może usłyszeć jej słowa.

W największej tajemnicy Turid wybiera się do akuszerki w Bordalen, aby tam urodzić. Później pojawia się w Storset-bez dziecka. Astri postanawia dowiedzieć się, co się z nim stało. Sama jest już w zaawansowanej ciąży i Lars chce zawieźć ją wraz z Gjertrud do szpitala w Trondheim. Po drodze zatrzymuje ich straszliwa burza śnieżna.

Ole dostaje anonimowy list, informujący go, że to nie on jest ojcem Leifa. Dowiaduje się też o odmiennych skłonnościach Leifa. Astri współczuje teściowi, który jest słaby i schorowany, Zastanawia się, jak zareaguje na tę wiadomość. Ole przyjmuje ją nadspodziewanie dobrze...

Astri jedzie z mężem do Oslo, by odnaleźć Turid. Przez całą podróż Lars jest w fatalnym humorze, niemal codziennie chodzi pijany. W końcu odnajdują Turid, która pod fałszywym nazwiskiem wynajmuje pokój w dzielnicy Briskeby. W czasie spotkania z siostrą z Larsa wychodzi wszystko, co najgorsze. Jest tak wściekły, że rzuca się na dziewczynę i jej gospodarza.

Do Saeterdalen przyjeżdża wędrowny kaznodzieja i wieś dosłownie staje na głowie. Ludzie tłumnie ciągną do jego namiotu i wielu zostaje nawróconych. Astri odnosi się do tego sceptycznie, ale zarówno Signe Helgebakk, jak i Leif poświęcają kaznodziei zdumiewająco dużo uwagi. Późnym latem odbywa się zabawa na górskim pastwisku.

Był kwiecień 1940 roku i zbliżał się poród Signe Helgebakk. Astri wbrew swojej woli została do niej wezwana. Choroba Signe sprawiła, że poród okazał się bardzo skomplikowany. Tymczasem z radia docierały złowieszcze informacje o inwazji, racjonowaniu towarów i mobilizacji. Norwegia znalazła się w stanie wojny!

Do Saeterdalen przybywają Niemcy i wkrótce wprowadzają się do Storset, zajmując trzy pokoje. Na nieszczęście Astri nie zdążyła zniszczyć ukrytego w tajemnej skrytce listu od Tronda. List zawierający niebezpieczne informacje na temat Lindy Leighton, znajduje się teraz w gabinecie oficera Gestapo, Kunza...

Wojna niczym ciężki koc kładzie się nad Saeterdalen i wszyscy mieszkańcy wioski odczuwają jej skutki. Wielu z nich dokucza głód. Któregoś dnia lensman nakazuje Astri wsiąść do swojego samochodu. Wbrew jej woli zawozi ją do magazynów nad brzegiem wody i wtrąca do lodowatej, ciemnej piwnicy...

Jurgen Kunz nadal stacjonuje w Storset, a mieszkańcy dworu stopniowo zaczynają przyzwyczajać się do tej trudnej sytuacji. Niespodziewanie Kunz zaczyna adorować Turid i zaprasza ją na przyjęcie bożonarodzeniowe. Jednak w czasie tego wieczoru wśród gości pojawia się inny Niemiec, który oczarowuje dziewczynę. Wkrótce po wsi zaczynają krążyć plotki...

Po walnym zebraniu Towarzystwa Higienicznego, które odbyło się u Klary, Niemcy stosują represje wobec obecnych na nim kobiet. Kto doniósł, o czym dyskutowano? Lars kolaboruje z okupantem, nie kryjąc swych proniemieckich sympatii, co stawia Astri w niezwykle trudnym położeniu. Akuszerka martwi się o swoje małżeństwo, obawiając się równocześnie reakcji mieszkańców wsi. Trond, chory i wycieńczony, dociera wreszcie do Melhus, gdzie czeka na niego matka i mały synek.

Niemcy gorączkowo szukają winnych eksplozji w zakładzie Storset, tymczasem Lars pała żądzą zemsty. Do Saeterdalen powraca Evangelina, która, jak wieść niesie, ma ze sobą suknię ślubną. Leif robi, co może, by unikać spotkania z byłą narzeczoną, ale jej pojawienie się w Storset jest tylko kwestią czasu...

Ciotka Astri, Belinda, jest umierająca, więc akuszerka udaje się do Bergen, by się z nią pożegnać. W ostatniej chwili Turid oświadcza, że chce jej towarzyszyć w podróży. Astri zdaje sobie sprawę, że szwagierka jedzie w nadziei na odnalezienie córki. Podróż jest długa i wyczerpująca. Żadna z nich nie wie, co je czeka, gdy dotrą na miejsce. Czy zdołają znaleźć dziewczynkę? A jeśli tak, to w jakim stanie?

Astri z Larsem i dziećmi jedzie na górskie pastwisko. W starej chacie dokonuje makabrycznego odkrycia. Lars martwi się, że Astri nie chce wyjechać do bezpiecznej Szwecji. Pewnego słonecznego dnia Astri wybiera się z Turid i jej ukochanym w góry na jagody. Zostawia zakochanych samych i idzie zbierać owoce na zboczu. Nagle pojawia się przed nią jakaś postać. To Trond. A była przekonana, że odwrócił się od niej na zawsze.

Astri domyśla się, że ktoś musiał ją widzieć, kiedy po kryjomu wynosiła z domu radio, i poinformował o tym Niemców. Tylko kto mógłby zrobić coś takiego? Gestapowiec Kunz dał jej dwa dni na to, by radio wróciło na miejsce. Na dodatek Astri zaczyna się martwić o swoją przybraną córkę, Rebekkę. Obie jadą do Kristiansund, by dziewczynka mogła otrzymać stempel w paszporcie. Ale hotel, w którym nocują, pełen jest Niemców!

W związku Astri i Larsa nastały trudne chwile. Do głosu dochodzą najgorsze cechy jego charakteru. Lars nie przebiera w środkach, by bronić Storset. Naraża na niebezpieczeństwo parobka Torvalda i za nic ma groźbę, która zawisła nad wychowanicą Astri, Żydówką Rebekką.

Astri nabiera podejrzeń, że mąż ją zdradza. Jest to dla niej bardzo bolesne. Mimo mrocznych stron Larsa, ona wciąż go kocha i pożąda. Nie chce też, by zgłosił się do Ochotniczego Legionu Norweskiego. W pewien gorący, letni dzień wybierają się razem na spacer w góry. Powracają namiętne uczucia...

Lars wyruszył na wojnę, domownicy muszą dać sobie bez niego radę. Nad mieszkańcami wsi wciąż wisi straszliwa groźba: dziesięciu niewinnych Norwegów zostanie rozstrzelanych, jeśli nie odnajdzie się rosyjski zbieg! Astri zaczyna podejrzewać, gdzie może przebywać uciekinier. Gestapowiec Kunz postanawia poddać kobietę upiornemu przesłuchaniu...

Astri jest zaskoczona wiadomością, że Klara zamierza wydać przyjęcie dla Niemców. To tylko kwestia czasu, kiedy mieszkańcy wsi zaczną traktować ją jak Larsa. Astri obawia się przyszłości u boku męża, lecz jednocześnie tęskni za nim. Kiedy dostaje list z pieczęcią Legionu Norweskiego, nie może zebrać się na odwagę, by go otworzyć.

Klara pada ofiarą zamachu. Tracąc przytomność, wymienia imię Bendika Heimigarda. Astri dowiaduje się, że to teściowa wynegocjowała uwolnienie zakładników. Jednak wszystko ma swoją cenę... Trond, przekonany, że życie Astri jest w niebezpieczeństwie, błaga ją, by opuściła Saeterdalen razem z córką. Astri rzeczywiście ma powody do obaw. Pewnego dnia, pośród strasznej burzy, gdy wraca do domu od położnicy, na samym środku drogi czeka na nią pewien mężczyzna.

Astri niepokoi się zachowaniem Evangeliny, która ostatnio nie jest sobą. Czasami wydaje się wręcz niebezpieczna. Czy to prawda, że właśnie szwagierka zabrała lalkę Klary Victorii? Tymczasem Trond ponownie usiłuje nakłonić Astri, by uwolniła się od Storsetów i z nim uciekła. Pewnego dnia przychodzi list potwierdzający wcześniejsze wieści, że Lars nie żyje. W dużym salonie w Storset odbywa się naborzeństwo w jego intencji.

Gdy owdowiała Astri myśli o ułożeniu sobie życia na nowo u boku Tronda, napotyka zdecydowany opór rodziny. Gotowa jest poświęcić się jednak, by uratować aresztowaną przez gestapo Turid. Trond, który działa na dwa fronty, ofiaruje swoją pomoc. Oline ryzykuje życie, przemycając grypsy z obozu jenieckiego Brakkemoen. Po kolejnym akcie przemocy ze strony Nilsa szuka schronienia w opuszczonej chacie, a kiedy Oddvar, członek ruchu oporu, ją tam znajduje, bliska jest załamania.

Astri zgadza się wyjść za Tronda Helgebakka, choć on formalnie jest jeszcze mężem Synnøve, ale liczy na rychły z nią rozwód. Nieoczekiwanie akuszerka i jej ukochany spotykają się w hotelu w Kristiansund i spędzają tam noc. Tymczasem Oline Ă?ya zostaje napadnięta i dotkliwie poraniona przez Kari Knatten, kochankę Nilsa Nordigarna. Tylko dzięki szybkiej pomocy Ditleffa i Astri, Oline udaje się uratować.

Pewnej nocy Astri zostaje wyrwana ze snu: wraca Lars, lecz bardzo zmieniony. Astri boi się, co zrobi mąż, kiedy dowie się o jej zaręczynach z Trondem. Tymczasem przez grupę Oyvinda Oya uprowadzony zostaje Ditleff. Wieść niesie, iż lekarz zginął. Pozostał po nim dziennik pełen krępujących informacji. Astri ma okazję go przeczytać, lecz tego nie robi...

Lars usiłuje zmusić Astri do aborcji i pozbycia się dziecka Tronda. Po powrocie z niewoli, w wyniku cierpień, których doznał, staje się wręcz niebezpieczny. Mimo że Astri nie jest już wolna, Trond postanawia rozstać się z Synnøve głównie po to, by ratować małą Grete. Jednak, kiedy Lars doprowadza do aresztowania Astri, Trond decyduje się na konfrontację z rywalem.

W Szwecji Trond znajduje się w tragicznej sytuacji, grozi mu wydalenie do Norwegii, gdzie czeka go wyrok śmierci. Jego jedyną szansą jest ucieczka. Astri ma urodzić dziecko Tronda, co sprawia, że Lars szaleje z wściekłości i chce ją ukarać za zdradę.Również Niemcy mają zamiar uwięzić Astri, ale Lars porywa żonę i rozpoczyna brawurową ucieczkę.

Po długim czasie spędzonym na obczyźnie, Trond w końcu wraca do kraju. Dręczą go wyrzuty sumienia za wszelką cenę chce odnaleźć Grete. Mimo iż koniec wojny jest już coraz bliżej, w Norwegii wciąż stacjonują Niemcy. Przebywająca w ośrodku "źródło życia" Astri, dowiaduje się, że Hitler nie żyje. Nie czeka jednak ją nic dobrego, ponieważ uważana jest za zdrajczynię. Nie może też uciec, jest bowiem odpowiedzialna za głodne i chore dzieci, które Niemcy zostawili tu na pastwę losu.

Astri cudem wymyka się z rąk lekarza SS, który chce dokonać na niej zabiegu aborcji. Akuszerka nosi w sobie dziecko Tronda, który tymczasem zostaje zdemaskowany jako członek ruchu oporu i musi uciekać do Szwecji. Zabiera ze sobą córkę Grete i oboje znajdują schronienie w niewielkim gospodarstwie. Po piętach depczą mu żołnierze niemieccy oraz Lars, który, po zrównaniu fabryki Storsetów z ziemią w angielskim nalocie, pała żądzą zemsty.

Trwają powojenne porządki. Norwegowie nie odpuszczają zdrajcom. Władze sprawdzają, jak wyglądały kontakty Astri z Niemcami podczas wojny, Klara siedzi w areszcie w Trondheim, majątek rodzinny ulega rozproszeniu. Astri nie może pogodzić się z utratą miłości swego życia. Trond obwinia ją o największą stratę, jaką poniósł podczas wojny.

Oline rodzi martwe dziecko i traci nadzieję na to, że kiedyś jeszcze będzie matką. Andrea interesuje się małą Lailą, osieroconą dziewczynką, która tak bardzo potrzebuje opieki i ciepła. Chce ją wziąć na wychowanie, jednak Astri zna kogoś, kto da małej jeszcze więcej miłości. Ă?yvind Ă?ya nie zakończył jeszcze swoich wojennych rozliczeń. Gdy dowiaduje się, że Lars Storset nadal żyje, postanawia odwiedzić Astri. Zdaniem Ă?yvinda Lars jest największym zdrajcą ze wszystkich. Twierdzi, że jeśli akuszerka nie pomoże w polowaniu na byłego męża, będzie miała udział w jego zdradzie.

Lars nadal się ukrywa, wiadomo jednak, że długo nie przetrwa zdany tylko na siebie. I on, i Astri są tego świadomi. Didrichsen także wrócił do Saeterdalen. Zmienił się i z zapałem stara się o względy Astri. Klara Victoria tymczasem przeżywa trudne chwile. Musi znosić docinki koleżanek i kolegów. Staje się powoli piękną, młodą kobietą, spojrzenia innych coraz bardziej ją krępują. Astri chce jej pomóc, ale Klara Victoria czuje się już na tyle dorosła, że próbuje radzić sobie sama...

Plotki po potańcówce szybko się rozniosły, mieszkańcom wydaje się, że wiedzą wszystko o Klarze Victorii. Astri zamartwia się, że córka jest nękana i prosi Tronda, by jej pomógł. Jednak okazuje się to trudne i bolesne. Tego lata wszystko się zmienia. Na górskim pastwisku, w pobliżu tajemniczego stawu, Klara Victoria odnajduje samą siebie - staje się Vicky. Tajemnice, które skrywa, są mroczne i nie wróżą niczego dobrego. Jednak Vicky ma wielką ochotę na życie i na miłość.

Trond odnajduje swą córkę Grete u samotnie mieszkającej Gurianny. Dziewczynka wzrastała w bardzo trudnych warunkach - nie nauczyła się mówić, a nowy świat, w który wkracza, jest dla niej obcy. Vicky przeżywa trudne chwile. Joss nie odwzajemnia płomiennych uczuć, którymi darzy go dziewczyna. Tymczasem Astri i Trond decydują się wreszcie, by połączyła ich miłość.

W Saeterdalen Boże Narodzenie, ale nic nie wskazuje na to, żeby we wsi miały nastać spokojniejsze czasy. W domu małżeństwa Almnesów wreszcie dochodzi do wybuchu i Emil daje swojej żonie bolesną nauczkę. Nieco później Astri dowiaduje się, że ktoś próbował zamordować Ditleffa Didrichsena, a za sprawcę uważa się Larsa Storseta! Tymczasem Vicky podejmuje decyzję w sprawie swojej przyszłości: pragnie mianowicie wykształcić się na pielęgniarkę, a na początek chce zostać asystentką pielęgniarki. Ditleff był cały owinięty bandażami i przypominał mumię, którą Astri widziała w amerykańskich horrorach. Wbił w nią spojrzenie. Stanęła przy łóżku, tak, by mógł ją widzieć nie odwracając głowy. Przypuszczała, że bardzo by go to zabolało.

Astri i Trond przenoszą się z dziećmi na północ, do Vargfjord. Wszyscy z mieszaniną radości i niepokoju szykują się na spotkanie z nieznanym światem. Jednak na widok statku, którym mają popłynąć, przeżywają chwile zwątpienia. - "Margerita" to stara, zardzewiała łajba. U wybrzeży Nordlandu zrywa się sztorm, a statek zaczyna nabierać wody...

Podejrzliwość i zazdrość niszczą przyjaźń Vicky i Elli. Obie przeżywają miłosne rozterki, ale Vicky wierzy, że Joss nie ogląda się za innymi dziewczętami. W Varghavn płonie dom Roedersenów. Ofiary są tak dotkliwie poparzone i poranione, że Astri musi prosić o pomoc tajemnicze miejscowego lekarza. Trond zajmuje się rozwijaniem swojej firmy, a dzieci mają dużo swobody w nowym miejscu zamieszkania. Za dużo swobody. Bo w Finnmark natura jest bezlitosna dla dziecka, które zbłądzi...

Pewien mężczyzna mieszkający w Vargfjord podejrzewany jest o uprowadzenie małej Grete. Astri, wiedząc, że ten człowiek był kiedyś skazany za napastowanie dzieci, jest przerażona. Boi się też, jak na tę wieść zareaguje Trond. Tymczasem w Orkdal stosunki między Vicky a jej przyjaciółką Ellą stają się coraz bardziej napięte. Ella skrywa nieprzyjemną tajemnicę, a w dodatku stara się nakłonić Vicky, by ta jej pomogła, grożąc przykrymi konsekwencjami w razie odmowy.

Vicky troskliwie opiekuje się chorą na raka Aronettą, lecz brat kobiety wcale nie ułatwia jej zadania. Arnfinn składa młodej dziewczynie propozycję, którą Vicky z pewnością by odrzuciła, gdyby nie fakt, że mężczyzna jest taki samotny. W Storset tymczasem zapanuje smutek - dla jednego z mieszkańców los okaże się szczególnie niełaskawy. Gdy Astri dostaje list od byłej teściowej, rodzina Helgebakków doznaje wstrząsu...

Lizzie Smith, Brytyjka, która wraz z mężem fotografem przybyła do Varghavn, nieoczekiwanie zaczyna rodzić na skutych lodem bezdrożach Finnmarku i tylko dzięki umiejętnościom Astri matka i dziecko utrzymują się przy życiu. I właśnie wtedy Lizzie wyjawia akuszerce niezwykłą tajemnicę...

Kiedy Vikcy odkrywa, że Joss ją zdradza, przestaje się z nim spotykać, lecz jej serce krwawi. I wtedy Jostein ponownie ją odwiedza, obiecując poprawę. Daje jej też niezwykły upominek - prezent na całe życie. Miłość, którą do niego żywiła, odradza się. Tymczasem do Varghaven przybywa obcy, ktoś, kto dla Astri i Tronda jest duchem z z przeszłości...

Hallvard nosi w sobie złe dziedzictwo. I to właśnie sprawia, że chłopiec dopuszcza się szeregu przestępstw. Pewnego dnia lensman w Saeterdalen trafia na jego ślad. Astri niewiele wie o występkach syna, lecz rozumie, że Hallvard jej potrzebuje.

Astri i Trond zostają serdecznie przyjęci w Saeterdalen, gdzie odbywa się ślub Emila z piękną Lise. Ale matka Astri nie czuje się dobrze. Złe wspomnienia prześladują ją niczym upiory. Pewnej nocy Victoria wychodzi ze swojego domu w Kongstun, udaje się w kierunku leśnego jeziora - i znika.

Mieszkańcy Saeterdalen nie mogą się doczekać świąt Bożego Narodzenia, a Trond przygotowuje dla Astri jakąś niespodziankę. W Wigilię Helgebakk zjawia się w domu z dwójką gości... Vicky tymczasem martwi się o Ellę Fagervik. Jej przyjaciółka wpadła w złe towarzystwo i tylko Vicky może ją uratować.

Traumatyczne zdarzenie, które dotyka Vicky sprawia, że Trond wpada w rozpacz. Uważa, że zawiódł jako ojciec. Tymczasem wkrótce stanie przed kolejnym wyzwaniem, bo oto w Saeterdalen pojawia się jego najstarszy syn. Karl Emil zostaje wyrzucony z domu dyrektora Helgebakka - teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje ojca.

Ella Fagervik trafia do szpitala po tym, jak została dotkliwie pobita przez dwóch napastników. Vicky odwiedza ją na oddziale tak często, jak tylko może. Sprawę bada także policja, jednak Ella nie jest całkowicie bezpieczna, bo nie wszyscy życzą jej dobrze. Tymczasem umiera Steingrim Onssto, zaś jego syn, Randolf, rozpoczyna bezwzględną walkę o pieniądze po zmarłym. Jego poczynania przysparzają mu wrogów. Wkrótce między nim a rodziną Storset dochodzi do zażartej wojny...

Ella rodzi dziecko, a poród jest dla niej koszmarnym doświadczeniem. Jednak ma ona w sobie ogromną chęć życia. Udaje jej się dostać na statek płynący do Oslo. Tymczasem wokół Tronda zaciska się niewidzialna pętla. Helgebakk jest bowiem podejrzewany o spowodowanie śmierci Mildrid. Astri wierzy w jego niewinność, ale jednocześnie czuje, że mąż coś przed nią ukrywa.

W domu starców, w którym pracuje Vicky, ma miejsce szereg tajemniczych zdarzeń. Z niewyjaśnionych przyczyn umiera jeden pacjent po drugim i Vicky zaczyna podejrzewać kogoś z personelu. W tym czasie Georg czyni naciski, by Vicky wreszcie zgodziła się zostać jego żoną. Jednak pojawia się ktoś jeszcze - mężczyzna, który skrycie podkochuje się w ślicznej pielęgniarce. W Saeterdalen między Astri i Trondem rodzi się wiele bolesnych uczuć. Dochodzenie w sprawie śmierci Mildrid zostaje zakończone, leczy wypływają inne, równie poważne oskarżenia.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astrid musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astrid, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Astri dostała posadę akuszerki w Sæterdalen i z mieszanymi uczuciami opuszcza Trondheim oraz Tronda. Mieszkańcy Sæterdalen w napięciu oczekują na nową akuszerkę i kiedy przybywa, serdecznie ją witają. Pierwsze dni we wsi Astri musi spędzić w domu Gjertrud Gare, dawnej akuszerki. Jednak szybko zdaje sobie sprawę z tego, że stara kobieta wolałaby, żeby jej tu nie było.

Astri z radością przyjmuje zaproszenie Larsa do letniej zagrody Storsetów w górach. Podczas wspólnych wędrówek zachwyca się pięknem przyrody i zaprzyjaźnia z gospodarzami i pasterzami. Ole Storset, ojciec Larsa, a zarazem wójt w Sæterdalen, także przebywa w górskiej zagrodzie. Pewnej nocy budzi Astri ze snu i nakazuje, by spakowała swoją torbę akuszerki i podążyła za nim.

Astri rozpaczliwie tęskni za spotkaniem i rozmową z Trondem. Ma mu tyle do powiedzenia, no i muszą wreszcie podjąć decyzję, co do wspólnej przyszłości. Trond jednak nie daje znaku życia. Tymczasem dużym wsparciem jest dla Astri Lars. Przystojny, wesoły i zawsze pomocny. I nawet nie kryje się z tym, że bardzo mu na Astri zależy.

Do Angielskiego Domu wprowadza się Rose Smith, Angielka z wyższych sfer. Spodziewa się dziecka, którego ojcem jest tajemniczy norweski ukochany. Astri ma asystować przy porodzie. Gdy jednak na świat przychodzi śliczna córeczka Rose, okazuje się, że nie wszystko jest tak, jak być powinno.

Astri i Mildrid od kilku miesięcy opiekują się małą Litją i bardzo się do niej przywiązały. Astri wpada w panikę, gdy nagle pojawia się Rose i żąda, żeby pokazały jej dziecko. Czyżby chciała zabrać im małą?

Astri od ponad dwóch lat mieszka w Sæterdalen. Praca akuszerki wymaga od dziewczyny podejmowania trudnych decyzji, ale przynosi jej wielką satysfakcję. Astri po ślubie z Larsem przenosi się do Storset. Mimo, że młodym dobrze ze sobą, w niektórych sprawach nie są zgodni. I Lars, i teściowie woleliby widzieć w Astri wyłącznie gospodynię we dworze, ona zaś ponad wszystko przekłada pracę akuszerki. Klara popada w złość, gdy Astri rzuca bieżące zajęcia i pędzi do rodzącej kobiety.

Pewnego dnia na początku marca Astri zostaje wezwana do porodu u kobiety mieszkającej tam, gdzie fiord łączy się z otwartym morzem. Chłopiec, który po nią przyszedł, jest śmiertelnie przerażony i opowiada, że rodząca bardzo krwawi. Astri dosiada kuca i wyrusza w drogę, choć właśnie rozpętała się śnieżyca.

Jest rok 1927. Dwudziestoletnia Astri musi zdecydować, jaki zawód chciałaby w życiu wykonywać. Ojciec dziewczyny nalega, by została lekarką, ale Trond, chłopak Astri, wspiera ją i namawia, by spróbowała zrealizować własne marzenie, marzenie, które pielęgnowała w sobie od dzieciństwa.

Po dramatycznym porodzie Astri i Lars zostają szczęśliwymi rodzicami małej dziewczynki. Wkrótce Astri zauważa, że mąż wraca do dawnych przyzwyczajeń: jest szorstki, opryskliwy i często przychodzi do domu pijany. A najgorsze jest to, że zaczyna zachowywać się wobec niej agresywnie.

Po wsi krąży plotka, że Lars zabił złodzieja owiec. Na wieść o tym, że pewien jasnowidz natknął się w Nordmarka na niepogrzebane zwłoki, Astri ogarnia niepokój. A kiedy mąż budzi ją w środku nocy i prosi, by wybrała się z nim w góry, zupełnie nie wie, co o tym myśleć.

Astri cieszy się każdą chwilą spędzoną z córeczką, a i Lars wydaje się być bardzo dumny z maleńkiej Klary. Młodej mamy nie opuszcza jednak strach przed tym, że jej mąż kiedyś dowie się, iż to nie on jest ojcem dziewczynki. Kiedy Astri spotyka Signe w święto 17 Maja, akuszerka przeczuwa, że oto nadchodzi godzina prawdy.

Stosunki między Larsem a Astri wyraźnie się ochłodziły, kiedy on zrozumiał, kto jest ojcem Klary Victorii. Teść również domyśla się, o co chodzi, a ten fakt także nie ułatwia życia Astri. Akuszerka pracuje, ile sił w nowo otwartym centrum dla matek. Wybiera się też z Larsem na huczną, letnią zabawę.

Astri lekceważy lęki i odwiedza Nordigarn. Znajduje tam Petrine, noworodka i starszych chłopców w strasznej sytuacji. Czuje, że musi coś zrobić. Ale jak Nils zareaguje na to, że wtrąca się w życie jego rodziny? Zarówno Trond, jak i Lars są zaniepokojeni tym, co Nils mógłby zrobić, bo jest wściekły i żądny zemsty.

W środku zimy Astri zostaje uprowadzona do leśnej chaty. Jest głodna, wyczerpana i przerażona, lecz myśl, że musi wrócić do domu, do córeczki, dodaje jej sił. Ale czego tak naprawdę chce Nils? Jak długo zamierza ją przetrzymywać?

Czas, kiedy Lars siedzi w więzieniu w Trondheim, bardzo się Astri dłuży. Astri odwiedza męża, wraz z córeczką wybiera się też na spotkanie z rodzicami Tronda. Wreszcie Lars wychodzi na wolność. Początkowo Astri się ciesz, jednak szybko jej serce znowu zaczyna krwawić: Lars jest wobec malutkiej Klary boleśnie obojętny. A do tego ten Didrichsen.

Przypadek sprawia, że tego samego dnia, na który został zaplanowany ślub matki Astri, Victorii, odbywa się też pogrzeb ojca Tronda. Astri współczuje Trondowi i widząc jego cierpienie, boleje nad tym, że nie może go pocieszyć. Staje przed wielkim dylematem. Czy wypada jej opuścić przyjęcie weselne matki i pójść na pogrzeb?

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Zbliża się Boże Narodzenie, a Astri i mała wciąż mieszkają w sanatorium, choć wielu stara się ją przekonać, by wróciła do Storset. Annalill zaczyna rodzić, ale zabrania mężowi wstępu do swojego pokoju. Kiedy dziecko jest już na świecie, Astri robi sobie zasłużoną przerwę. Chwilę później słyszy rozdzierający krzyk.

Astri powoli odkrywa, że tęskni za mężem. Lars obiecuje, że skończy z piciem i awanturami, więc wbrew radom rodziców, Astri postanawia wrócić do Storset. Dowiaduje się jednak, że Lars napadł na Tronda i bardzo go poturbował. Astri nie rozumie, jak mąż mógł tak bezczelnie ją okłamać. Dlaczego jednak Trond nic sam jej o tym nie powiedział? A może tym razem to on jest kłamcą?

W Storset wszyscy czuwają nad łóżkiem małej Klary, która doznała poważnych obrażeń, spadając z trapu w stodole. Ole wini Torvalda, ale Astri podejrzewa, co się naprawdę wydarzyło. W drodze powrotnej ze szpitala w Trondheim Astri siada w autobusie obok Signe. Kobieta głośno opowiada o swojej nowej pielęgniarce, nie zastanawiając się, kto może usłyszeć jej słowa.

W największej tajemnicy Turid wybiera się do akuszerki w Bordalen, aby tam urodzić. Później pojawia się w Storset-bez dziecka. Astri postanawia dowiedzieć się, co się z nim stało. Sama jest już w zaawansowanej ciąży i Lars chce zawieźć ją wraz z Gjertrud do szpitala w Trondheim. Po drodze zatrzymuje ich straszliwa burza śnieżna.

Ole dostaje anonimowy list, informujący go, że to nie on jest ojcem Leifa. Dowiaduje się też o odmiennych skłonnościach Leifa. Astri współczuje teściowi, który jest słaby i schorowany, Zastanawia się, jak zareaguje na tę wiadomość. Ole przyjmuje ją nadspodziewanie dobrze...

Astri jedzie z mężem do Oslo, by odnaleźć Turid. Przez całą podróż Lars jest w fatalnym humorze, niemal codziennie chodzi pijany. W końcu odnajdują Turid, która pod fałszywym nazwiskiem wynajmuje pokój w dzielnicy Briskeby. W czasie spotkania z siostrą z Larsa wychodzi wszystko, co najgorsze. Jest tak wściekły, że rzuca się na dziewczynę i jej gospodarza.

Do Saeterdalen przyjeżdża wędrowny kaznodzieja i wieś dosłownie staje na głowie. Ludzie tłumnie ciągną do jego namiotu i wielu zostaje nawróconych. Astri odnosi się do tego sceptycznie, ale zarówno Signe Helgebakk, jak i Leif poświęcają kaznodziei zdumiewająco dużo uwagi. Późnym latem odbywa się zabawa na górskim pastwisku.

Był kwiecień 1940 roku i zbliżał się poród Signe Helgebakk. Astri wbrew swojej woli została do niej wezwana. Choroba Signe sprawiła, że poród okazał się bardzo skomplikowany. Tymczasem z radia docierały złowieszcze informacje o inwazji, racjonowaniu towarów i mobilizacji. Norwegia znalazła się w stanie wojny!

Do Saeterdalen przybywają Niemcy i wkrótce wprowadzają się do Storset, zajmując trzy pokoje. Na nieszczęście Astri nie zdążyła zniszczyć ukrytego w tajemnej skrytce listu od Tronda. List zawierający niebezpieczne informacje na temat Lindy Leighton, znajduje się teraz w gabinecie oficera Gestapo, Kunza...

Wojna niczym ciężki koc kładzie się nad Saeterdalen i wszyscy mieszkańcy wioski odczuwają jej skutki. Wielu z nich dokucza głód. Któregoś dnia lensman nakazuje Astri wsiąść do swojego samochodu. Wbrew jej woli zawozi ją do magazynów nad brzegiem wody i wtrąca do lodowatej, ciemnej piwnicy...

Jurgen Kunz nadal stacjonuje w Storset, a mieszkańcy dworu stopniowo zaczynają przyzwyczajać się do tej trudnej sytuacji. Niespodziewanie Kunz zaczyna adorować Turid i zaprasza ją na przyjęcie bożonarodzeniowe. Jednak w czasie tego wieczoru wśród gości pojawia się inny Niemiec, który oczarowuje dziewczynę. Wkrótce po wsi zaczynają krążyć plotki...

Po walnym zebraniu Towarzystwa Higienicznego, które odbyło się u Klary, Niemcy stosują represje wobec obecnych na nim kobiet. Kto doniósł, o czym dyskutowano? Lars kolaboruje z okupantem, nie kryjąc swych proniemieckich sympatii, co stawia Astri w niezwykle trudnym położeniu. Akuszerka martwi się o swoje małżeństwo, obawiając się równocześnie reakcji mieszkańców wsi. Trond, chory i wycieńczony, dociera wreszcie do Melhus, gdzie czeka na niego matka i mały synek.

Niemcy gorączkowo szukają winnych eksplozji w zakładzie Storset, tymczasem Lars pała żądzą zemsty. Do Saeterdalen powraca Evangelina, która, jak wieść niesie, ma ze sobą suknię ślubną. Leif robi, co może, by unikać spotkania z byłą narzeczoną, ale jej pojawienie się w Storset jest tylko kwestią czasu...

Ciotka Astri, Belinda, jest umierająca, więc akuszerka udaje się do Bergen, by się z nią pożegnać. W ostatniej chwili Turid oświadcza, że chce jej towarzyszyć w podróży. Astri zdaje sobie sprawę, że szwagierka jedzie w nadziei na odnalezienie córki. Podróż jest długa i wyczerpująca. Żadna z nich nie wie, co je czeka, gdy dotrą na miejsce. Czy zdołają znaleźć dziewczynkę? A jeśli tak, to w jakim stanie?

Astri z Larsem i dziećmi jedzie na górskie pastwisko. W starej chacie dokonuje makabrycznego odkrycia. Lars martwi się, że Astri nie chce wyjechać do bezpiecznej Szwecji. Pewnego słonecznego dnia Astri wybiera się z Turid i jej ukochanym w góry na jagody. Zostawia zakochanych samych i idzie zbierać owoce na zboczu. Nagle pojawia się przed nią jakaś postać. To Trond. A była przekonana, że odwrócił się od niej na zawsze.

Astri domyśla się, że ktoś musiał ją widzieć, kiedy po kryjomu wynosiła z domu radio, i poinformował o tym Niemców. Tylko kto mógłby zrobić coś takiego? Gestapowiec Kunz dał jej dwa dni na to, by radio wróciło na miejsce. Na dodatek Astri zaczyna się martwić o swoją przybraną córkę, Rebekkę. Obie jadą do Kristiansund, by dziewczynka mogła otrzymać stempel w paszporcie. Ale hotel, w którym nocują, pełen jest Niemców!

W związku Astri i Larsa nastały trudne chwile. Do głosu dochodzą najgorsze cechy jego charakteru. Lars nie przebiera w środkach, by bronić Storset. Naraża na niebezpieczeństwo parobka Torvalda i za nic ma groźbę, która zawisła nad wychowanicą Astri, Żydówką Rebekką.

Astri nabiera podejrzeń, że mąż ją zdradza. Jest to dla niej bardzo bolesne. Mimo mrocznych stron Larsa, ona wciąż go kocha i pożąda. Nie chce też, by zgłosił się do Ochotniczego Legionu Norweskiego. W pewien gorący, letni dzień wybierają się razem na spacer w góry. Powracają namiętne uczucia...

Lars wyruszył na wojnę, domownicy muszą dać sobie bez niego radę. Nad mieszkańcami wsi wciąż wisi straszliwa groźba: dziesięciu niewinnych Norwegów zostanie rozstrzelanych, jeśli nie odnajdzie się rosyjski zbieg! Astri zaczyna podejrzewać, gdzie może przebywać uciekinier. Gestapowiec Kunz postanawia poddać kobietę upiornemu przesłuchaniu...

Astri jest zaskoczona wiadomością, że Klara zamierza wydać przyjęcie dla Niemców. To tylko kwestia czasu, kiedy mieszkańcy wsi zaczną traktować ją jak Larsa. Astri obawia się przyszłości u boku męża, lecz jednocześnie tęskni za nim. Kiedy dostaje list z pieczęcią Legionu Norweskiego, nie może zebrać się na odwagę, by go otworzyć.

Klara pada ofiarą zamachu. Tracąc przytomność, wymienia imię Bendika Heimigarda. Astri dowiaduje się, że to teściowa wynegocjowała uwolnienie zakładników. Jednak wszystko ma swoją cenę... Trond, przekonany, że życie Astri jest w niebezpieczeństwie, błaga ją, by opuściła Saeterdalen razem z córką. Astri rzeczywiście ma powody do obaw. Pewnego dnia, pośród strasznej burzy, gdy wraca do domu od położnicy, na samym środku drogi czeka na nią pewien mężczyzna.

Astri niepokoi się zachowaniem Evangeliny, która ostatnio nie jest sobą. Czasami wydaje się wręcz niebezpieczna. Czy to prawda, że właśnie szwagierka zabrała lalkę Klary Victorii? Tymczasem Trond ponownie usiłuje nakłonić Astri, by uwolniła się od Storsetów i z nim uciekła. Pewnego dnia przychodzi list potwierdzający wcześniejsze wieści, że Lars nie żyje. W dużym salonie w Storset odbywa się naborzeństwo w jego intencji.

Gdy owdowiała Astri myśli o ułożeniu sobie życia na nowo u boku Tronda, napotyka zdecydowany opór rodziny. Gotowa jest poświęcić się jednak, by uratować aresztowaną przez gestapo Turid. Trond, który działa na dwa fronty, ofiaruje swoją pomoc. Oline ryzykuje życie, przemycając grypsy z obozu jenieckiego Brakkemoen. Po kolejnym akcie przemocy ze strony Nilsa szuka schronienia w opuszczonej chacie, a kiedy Oddvar, członek ruchu oporu, ją tam znajduje, bliska jest załamania.

Astri zgadza się wyjść za Tronda Helgebakka, choć on formalnie jest jeszcze mężem Synnøve, ale liczy na rychły z nią rozwód. Nieoczekiwanie akuszerka i jej ukochany spotykają się w hotelu w Kristiansund i spędzają tam noc. Tymczasem Oline Ă?ya zostaje napadnięta i dotkliwie poraniona przez Kari Knatten, kochankę Nilsa Nordigarna. Tylko dzięki szybkiej pomocy Ditleffa i Astri, Oline udaje się uratować.

Pewnej nocy Astri zostaje wyrwana ze snu: wraca Lars, lecz bardzo zmieniony. Astri boi się, co zrobi mąż, kiedy dowie się o jej zaręczynach z Trondem. Tymczasem przez grupę Oyvinda Oya uprowadzony zostaje Ditleff. Wieść niesie, iż lekarz zginął. Pozostał po nim dziennik pełen krępujących informacji. Astri ma okazję go przeczytać, lecz tego nie robi...

Lars usiłuje zmusić Astri do aborcji i pozbycia się dziecka Tronda. Po powrocie z niewoli, w wyniku cierpień, których doznał, staje się wręcz niebezpieczny. Mimo że Astri nie jest już wolna, Trond postanawia rozstać się z Synnøve głównie po to, by ratować małą Grete. Jednak, kiedy Lars doprowadza do aresztowania Astri, Trond decyduje się na konfrontację z rywalem.

W Szwecji Trond znajduje się w tragicznej sytuacji, grozi mu wydalenie do Norwegii, gdzie czeka go wyrok śmierci. Jego jedyną szansą jest ucieczka. Astri ma urodzić dziecko Tronda, co sprawia, że Lars szaleje z wściekłości i chce ją ukarać za zdradę.Również Niemcy mają zamiar uwięzić Astri, ale Lars porywa żonę i rozpoczyna brawurową ucieczkę.

Po długim czasie spędzonym na obczyźnie, Trond w końcu wraca do kraju. Dręczą go wyrzuty sumienia za wszelką cenę chce odnaleźć Grete. Mimo iż koniec wojny jest już coraz bliżej, w Norwegii wciąż stacjonują Niemcy. Przebywająca w ośrodku "źródło życia" Astri, dowiaduje się, że Hitler nie żyje. Nie czeka jednak ją nic dobrego, ponieważ uważana jest za zdrajczynię. Nie może też uciec, jest bowiem odpowiedzialna za głodne i chore dzieci, które Niemcy zostawili tu na pastwę losu.

Astri cudem wymyka się z rąk lekarza SS, który chce dokonać na niej zabiegu aborcji. Akuszerka nosi w sobie dziecko Tronda, który tymczasem zostaje zdemaskowany jako członek ruchu oporu i musi uciekać do Szwecji. Zabiera ze sobą córkę Grete i oboje znajdują schronienie w niewielkim gospodarstwie. Po piętach depczą mu żołnierze niemieccy oraz Lars, który, po zrównaniu fabryki Storsetów z ziemią w angielskim nalocie, pała żądzą zemsty.

Trwają powojenne porządki. Norwegowie nie odpuszczają zdrajcom. Władze sprawdzają, jak wyglądały kontakty Astri z Niemcami podczas wojny, Klara siedzi w areszcie w Trondheim, majątek rodzinny ulega rozproszeniu. Astri nie może pogodzić się z utratą miłości swego życia. Trond obwinia ją o największą stratę, jaką poniósł podczas wojny.

Oline rodzi martwe dziecko i traci nadzieję na to, że kiedyś jeszcze będzie matką. Andrea interesuje się małą Lailą, osieroconą dziewczynką, która tak bardzo potrzebuje opieki i ciepła. Chce ją wziąć na wychowanie, jednak Astri zna kogoś, kto da małej jeszcze więcej miłości. Ă?yvind Ă?ya nie zakończył jeszcze swoich wojennych rozliczeń. Gdy dowiaduje się, że Lars Storset nadal żyje, postanawia odwiedzić Astri. Zdaniem Ă?yvinda Lars jest największym zdrajcą ze wszystkich. Twierdzi, że jeśli akuszerka nie pomoże w polowaniu na byłego męża, będzie miała udział w jego zdradzie.

Lars nadal się ukrywa, wiadomo jednak, że długo nie przetrwa zdany tylko na siebie. I on, i Astri są tego świadomi. Didrichsen także wrócił do Saeterdalen. Zmienił się i z zapałem stara się o względy Astri. Klara Victoria tymczasem przeżywa trudne chwile. Musi znosić docinki koleżanek i kolegów. Staje się powoli piękną, młodą kobietą, spojrzenia innych coraz bardziej ją krępują. Astri chce jej pomóc, ale Klara Victoria czuje się już na tyle dorosła, że próbuje radzić sobie sama...

Plotki po potańcówce szybko się rozniosły, mieszkańcom wydaje się, że wiedzą wszystko o Klarze Victorii. Astri zamartwia się, że córka jest nękana i prosi Tronda, by jej pomógł. Jednak okazuje się to trudne i bolesne. Tego lata wszystko się zmienia. Na górskim pastwisku, w pobliżu tajemniczego stawu, Klara Victoria odnajduje samą siebie - staje się Vicky. Tajemnice, które skrywa, są mroczne i nie wróżą niczego dobrego. Jednak Vicky ma wielką ochotę na życie i na miłość.

Trond odnajduje swą córkę Grete u samotnie mieszkającej Gurianny. Dziewczynka wzrastała w bardzo trudnych warunkach - nie nauczyła się mówić, a nowy świat, w który wkracza, jest dla niej obcy. Vicky przeżywa trudne chwile. Joss nie odwzajemnia płomiennych uczuć, którymi darzy go dziewczyna. Tymczasem Astri i Trond decydują się wreszcie, by połączyła ich miłość.

W Saeterdalen Boże Narodzenie, ale nic nie wskazuje na to, żeby we wsi miały nastać spokojniejsze czasy. W domu małżeństwa Almnesów wreszcie dochodzi do wybuchu i Emil daje swojej żonie bolesną nauczkę. Nieco później Astri dowiaduje się, że ktoś próbował zamordować Ditleffa Didrichsena, a za sprawcę uważa się Larsa Storseta! Tymczasem Vicky podejmuje decyzję w sprawie swojej przyszłości: pragnie mianowicie wykształcić się na pielęgniarkę, a na początek chce zostać asystentką pielęgniarki. Ditleff był cały owinięty bandażami i przypominał mumię, którą Astri widziała w amerykańskich horrorach. Wbił w nią spojrzenie. Stanęła przy łóżku, tak, by mógł ją widzieć nie odwracając głowy. Przypuszczała, że bardzo by go to zabolało.

Astri i Trond przenoszą się z dziećmi na północ, do Vargfjord. Wszyscy z mieszaniną radości i niepokoju szykują się na spotkanie z nieznanym światem. Jednak na widok statku, którym mają popłynąć, przeżywają chwile zwątpienia. - "Margerita" to stara, zardzewiała łajba. U wybrzeży Nordlandu zrywa się sztorm, a statek zaczyna nabierać wody...

Podejrzliwość i zazdrość niszczą przyjaźń Vicky i Elli. Obie przeżywają miłosne rozterki, ale Vicky wierzy, że Joss nie ogląda się za innymi dziewczętami. W Varghavn płonie dom Roedersenów. Ofiary są tak dotkliwie poparzone i poranione, że Astri musi prosić o pomoc tajemnicze miejscowego lekarza. Trond zajmuje się rozwijaniem swojej firmy, a dzieci mają dużo swobody w nowym miejscu zamieszkania. Za dużo swobody. Bo w Finnmark natura jest bezlitosna dla dziecka, które zbłądzi...

Pewien mężczyzna mieszkający w Vargfjord podejrzewany jest o uprowadzenie małej Grete. Astri, wiedząc, że ten człowiek był kiedyś skazany za napastowanie dzieci, jest przerażona. Boi się też, jak na tę wieść zareaguje Trond. Tymczasem w Orkdal stosunki między Vicky a jej przyjaciółką Ellą stają się coraz bardziej napięte. Ella skrywa nieprzyjemną tajemnicę, a w dodatku stara się nakłonić Vicky, by ta jej pomogła, grożąc przykrymi konsekwencjami w razie odmowy.

Vicky troskliwie opiekuje się chorą na raka Aronettą, lecz brat kobiety wcale nie ułatwia jej zadania. Arnfinn składa młodej dziewczynie propozycję, którą Vicky z pewnością by odrzuciła, gdyby nie fakt, że mężczyzna jest taki samotny. W Storset tymczasem zapanuje smutek - dla jednego z mieszkańców los okaże się szczególnie niełaskawy. Gdy Astri dostaje list od byłej teściowej, rodzina Helgebakków doznaje wstrząsu...

Lizzie Smith, Brytyjka, która wraz z mężem fotografem przybyła do Varghavn, nieoczekiwanie zaczyna rodzić na skutych lodem bezdrożach Finnmarku i tylko dzięki umiejętnościom Astri matka i dziecko utrzymują się przy życiu. I właśnie wtedy Lizzie wyjawia akuszerce niezwykłą tajemnicę...

Kiedy Vikcy odkrywa, że Joss ją zdradza, przestaje się z nim spotykać, lecz jej serce krwawi. I wtedy Jostein ponownie ją odwiedza, obiecując poprawę. Daje jej też niezwykły upominek - prezent na całe życie. Miłość, którą do niego żywiła, odradza się. Tymczasem do Varghaven przybywa obcy, ktoś, kto dla Astri i Tronda jest duchem z z przeszłości...

Hallvard nosi w sobie złe dziedzictwo. I to właśnie sprawia, że chłopiec dopuszcza się szeregu przestępstw. Pewnego dnia lensman w Saeterdalen trafia na jego ślad. Astri niewiele wie o występkach syna, lecz rozumie, że Hallvard jej potrzebuje.

Astri i Trond zostają serdecznie przyjęci w Saeterdalen, gdzie odbywa się ślub Emila z piękną Lise. Ale matka Astri nie czuje się dobrze. Złe wspomnienia prześladują ją niczym upiory. Pewnej nocy Victoria wychodzi ze swojego domu w Kongstun, udaje się w kierunku leśnego jeziora - i znika.

Mieszkańcy Saeterdalen nie mogą się doczekać świąt Bożego Narodzenia, a Trond przygotowuje dla Astri jakąś niespodziankę. W Wigilię Helgebakk zjawia się w domu z dwójką gości... Vicky tymczasem martwi się o Ellę Fagervik. Jej przyjaciółka wpadła w złe towarzystwo i tylko Vicky może ją uratować.

Traumatyczne zdarzenie, które dotyka Vicky sprawia, że Trond wpada w rozpacz. Uważa, że zawiódł jako ojciec. Tymczasem wkrótce stanie przed kolejnym wyzwaniem, bo oto w Saeterdalen pojawia się jego najstarszy syn. Karl Emil zostaje wyrzucony z domu dyrektora Helgebakka - teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje ojca.

Ella Fagervik trafia do szpitala po tym, jak została dotkliwie pobita przez dwóch napastników. Vicky odwiedza ją na oddziale tak często, jak tylko może. Sprawę bada także policja, jednak Ella nie jest całkowicie bezpieczna, bo nie wszyscy życzą jej dobrze. Tymczasem umiera Steingrim Onssto, zaś jego syn, Randolf, rozpoczyna bezwzględną walkę o pieniądze po zmarłym. Jego poczynania przysparzają mu wrogów. Wkrótce między nim a rodziną Storset dochodzi do zażartej wojny...

Ella rodzi dziecko, a poród jest dla niej koszmarnym doświadczeniem. Jednak ma ona w sobie ogromną chęć życia. Udaje jej się dostać na statek płynący do Oslo. Tymczasem wokół Tronda zaciska się niewidzialna pętla. Helgebakk jest bowiem podejrzewany o spowodowanie śmierci Mildrid. Astri wierzy w jego niewinność, ale jednocześnie czuje, że mąż coś przed nią ukrywa.

W domu starców, w którym pracuje Vicky, ma miejsce szereg tajemniczych zdarzeń. Z niewyjaśnionych przyczyn umiera jeden pacjent po drugim i Vicky zaczyna podejrzewać kogoś z personelu. W tym czasie Georg czyni naciski, by Vicky wreszcie zgodziła się zostać jego żoną. Jednak pojawia się ktoś jeszcze - mężczyzna, który skrycie podkochuje się w ślicznej pielęgniarce. W Saeterdalen między Astri i Trondem rodzi się wiele bolesnych uczuć. Dochodzenie w sprawie śmierci Mildrid zostaje zakończone, leczy wypływają inne, równie poważne oskarżenia.

W roku 1881 dziesięcioletnia Emily wyrusza w podróż statkiem. Statek ulega katastrofie, a dziewczynka traci pamięć. Dwanaście lat później znajduje list, z którego dowiaduje się, że jej życie zostało zbudowane na gęstej sieci kłamstw, wymyślonych przez jej własną matkę. Mroźnego zimowego dnia Emily znowu wchodzi na pokład statku, po raz pierwszy od tamtej katastrofy. Ma pożeglować do Kragerø, by być przy odczytaniu testamentu ojca. Ma się dowiedzieć, jaki spadek dostała i spróbować wyjaśnić wydarzenia z przeszłości. Los zrządził, że pojawiają się w jej życiu potężni wrogowie, ale spotyka również mężczyznę, którego nigdy nie zapomni.

Emily nie może pogodzić się z tym, że Aksel po gorącej i namiętnej nocy, jaką spędzili ze sobą, po prostu odszedł. Niepocieszona, rzuca się w wir obowiązków. Pewnego dnia w domu piastunki Nanny zjawia się starszy brat Emily, którego ona nie pamięta. Wspólnie przekraczają próg zamkniętego dotąd mieszkania rodziny Egeborgów. W świadomości Emily ożywają niektóre wspomnienia z dzieciństwa. Jednak dziewczyna nie może pozbyć się wrażenia, że wszyscy coś przed nią ukrywają.

Kobieta, którą Emily przez dwanaście lat nazywała matką musi w końcu wyznać prawdę. Świat dziewczyny rozpada się na kawałki. "Matka" staje się dla niej nagle kimś zupełnie obcym. Emily nie może wybaczyć jej wszystkich kłamstw, postanawia więc wrócić do Kragero razem z Karstenem, który obiecał jej pomóc w walce z potężnym klanem Lindemannów. Pewnego dnia Emily zdobywa się na odwagę i wprowadza się do dawnego mieszkania rodziców. Hotel ma wiele tajemnic, a Emily dokonuje budzących grozę odkryć...

Klara i ojciec Liam poznają wreszcie prawdę o matce Emily, lecz Erling nakazuje im milczenie. Doktor Victor Stang pielęgnuje Emily w chorobie. Uważa, że może jej pomóc w odzyskaniu pamięci, ale coś w jego osobie niepokoi Emily. Ile on tak naprawdę wie i co pragnie osiągnąć?

Emily nareszcie spotyka się ze swoją rodzona matką. Trudno jej zaakceptować, że ta w imię miłości porzuciła męża i dzieci. Muszą teraz poznawać się od nowa. Jaką kobieta tak naprawdę jest Agnes? Emily otrzymuje telegram z Bergen świadczący o tym, że Alice nadal uważa ją za swoją córkę, nie pozostaje jej jednak nic innego, niż czekać na następne posunięcie ciotki. Victor Stang prosi o rękę Emily, ale w niej rodzi się uczucie do innego mężczyzny, tego, przed którym wszyscy ją ostrzegają.

Pauline Selmer prosi Emily, żeby przechowała klucz do jej domu na Jomfruland. Młoda malarka wyjeżdża do Bergen, w celu podjęcia studiów na Akademii Sztuk Pięknych. Ku zadowoleniu Pauline w podróży towarzyszy jej ojciec Liam, który zgodził się pełnić rolę przewodnika po mieście. Kobieta stara się przekonać księdza, by zapomniał o ślubach kapłańskich i przyznał, że łączy ich coś więcej niż przyjaźń. Podróż Gerharda przedłuża się. Emily nie wie już, czy może polegać na swych uczuciach. Potrzebuje czasu i samotności i wtedy przypomina sobie o kluczu Pauline...

Emily w towarzystwie Gerharda postanawia odwiedzić swoją matkę. Wyrusza do Solbakken, choć Erling zniechęca ją do tej podróży, a sama Emily, wchodząc na pokład żaglowca, pełna jest złych przeczuć. Pauline i ojciec Liam opuszczają wspólne mieszkanie w Bergen. Ona z niepokojem czeka na decyzję ukochanego, który musi wybrać między miłością i powołaniem. Pewnego dnia do Emily przychodzi Ivan Wilse, przyszły mąż Rebekki. Pragnący zemsty mężczyzna mówi jej o czymś, w co trudno uwierzyć...

Latarnik Aksel Hartwig powraca na Jomfruland. Spotyka się z Emily i dowiaduje się o jej zaręczynach. Zrozpaczony pyta, czy Emily nie dostała jego listów. Okazuje się jednak, że ona od czasu jego wyjazdu nie otrzymała żadnych wiadomości. Trudno jej uwierzyć, by aż trzy listy zaginęły. Pauline Selmer stara się zapomnieć o ojcu Liamie. Zajmuje się malarstwem, usiłuje też nawiązać kontakt z tajemniczym artystą, którego tak podziwia. Zbliża się dzień ślubu. Emily pragnie iść do ołtarza w ślubnej sukni swojej matki, ale niektórzy uważają, że ślub w sukni Agnes to zła wróżba...

Gerhard z ciężkimi obrażeniami trafia do szpitala w Langesund. Na wieść o wypadku Emily płynie do nieprzytomnego męża. Według zeznań przypadkowego świadka przed kopalnią doszlo do gwałtownej kłótni pomiędzy Gerhardem a Akselem Hartwigiem, a potem obaj mężczyźni zniknęli w podziemnym korytarzu. W Hotelu Pod Białą Różą Henny umiera ze strachu, że pod nieobecność Erlinga odwiedzi ją Aron Óstbye. Mogłaby go zdemaskować, tylko że wówczas zniszczyłaby własne małżeństwo...

Emily szuka na strychu ukrytych przez babkę kartek z dziennika. Treść zapisków być może sprawi, że Ivan Wilse zrezygnuje z Egerhoi. Pauline ma zostać uczennicą malarza Siverta Bergego. Wcześniej jednak płynie na Jomfruland w nadziei, że spotka tam ojca Liama. Rebekka odwiedza Emily. Twierdzi, że wie coś o zaginionych klejnotach i o człowieku, któremu kiedyś Ivan Wilse zlecił zniszczenie małżeństwa rodziców Emily - o malarzu Steffenie Hofgaardzie.

Konstanse, oczarowana zarządcą Egerhoi, postanawia odpłacić mężowi za liczne zdrady. Emily jest zaniepokojona, ale nie potrafi temu zaradzić. Razem z Gerhardem udaje się do Kristianii, aby zdecydować o dalszym losie synka panny Jeppesen. Przypadkowo dostrzega męża w towarzystwie pięknej nieznajomej oraz podsłuchuje jego dziwną rozmowę ze starym przyjacielem.

Pauline zgadza się na małżeństwo z Akselem. Dzięki jego pomocy nadal będzie mogła malować, a dziecko będzie miało ojca. Także Henny wkrótce będzie rodzić, wciąż gnębi ją jednak poczucie winy i niepewność, kto jest ojcem. Aron Óstbye nadal romansuje z Konstanse, a Henny uświadamia sobie, że jest o niego zazdrosna. W czasie pogrzebu ciotki Emily do kościoła niespodziewanie wchodzi kobieta w woalce. Obecny na ceremonii Ivan Wilse rozpoznaje nieznajomą...

Agnes porzuca Steffena i przyjmuje oświadczyny słynnego skrzypka Erlanda Lyche. O planowanym ślubie Emily dowiaduje się z gazet. Przekonana, że mama popełnia życiowy błąd, decyduje się odwieść ją od tego kroku i wbrew woli Gerharda sama udaje się do Krystianii. Na statku podczas sztormu przezywa chwile grozy, ale dzięki poznanemu przypadkowo mężczyźnie, który z wielkim przejęciem opowiada o muzyce dobywającej się z morskiej głębiny, całkiem zapomina o strachu. Pauline powraca z Bergen, by na Jomfruland urodzić dziecko. Jest jednak pełna obaw, czy zdoła zagłuszyć wspomnienia o Liamie i żyć u boku Aksela.

Emily zostaje wplątana w niebezpieczną umowę, która ma uchronić Steffena od oskarżenia o zabójstwo. Na pewien czas musi znów przejąć odpowiedzialność za Hotel pod Białą Różą. Konstanse i Aron układają plan pozbycia się Karstena. Edwin, który powraca do Kragera¸, zachowuje się coraz agresywniej wobec Emily, a jego wersja wydarzeń zawsze różni się od wersji Gerharda...

Dina przyprowadza do Emily dwóch chłopców i oświadcza, że są to synowie Gerharda. Żąda, aby od tej pory zajął się nimi ojciec. Życie na Egerhoi całkiem się odmienia. W atelier Steffena na Solbakken Emily znajduje obraz, dzięki któremu przypomina sobie kolejne urywki z przeszłości. Zaczyna rozumieć, czym mógł się ojciec kierować, pisząc testament...

Emily nie jest w stanie zapobiec sprzedaży Hotelu pod Białą Różą. Początkowo Gerhard triumfuje, lecz wkrótce sprawy zaczynają toczyć się nie po jego myśli. Gerhard spotyka na swojej drodze nie lada przeciwnika. Okazuje się, że Lindemann podczas sprzedaży sfałszował podpis żony.

Podczas sztormu u wybrzeża Jomfruland tonie statek. W akcji ratunkowej uczestniczy Aksel Harwig. Do Kragera¸ dociera wieść, że latarnika zaginął. Emily uświadamia sobie, że nadal go kocha. Tylko że w latarni morskiej sztormową noc spędziła Adele Meyer.

Emily poddaje się woli męża i zaczyna udawać potulną żonę. W tajemnicy jednak rozpaczliwie szuka sposobu ucieczki z Wernberg. Nie jest to łatwe zadanie, bo przecież musi zabrać ze sobą córeczkę. Tymczasem Gerhard pod osłoną nocy spotyka się z Diną. Jego gorący romans kwitnie. Mężczyzna nie wie natomiast, iż ktoś stał się świadkiem tej nocnej schadzki.

W Wernberg ma odbyć się bal maskowy, nadarza się więc niepowtarzalna okazja, by Emily zniknęła. Tę ucieczkę szczegółowo planują jej przyjaciele. W międzyczasie Gerhard otrzymuje telegram od Edwina z wiadomością, że Aksel udał się do Niemiec. Gerhard nakazuje więc służbie, by nawet na chwilę nie spuszczała oka z Emily.

Gerhard wyrusza do Kragera¸ po córkę, więc Emily i Aksel muszą uciekać, by nie odebrał im dziewczynki. Zamierzają ukryć się w innym kraju pod zmienionymi nazwiskami. Mają nadzieję, że Emily sądownie uzyska prawo do opieki na dzieckiem. Ivan Wilse groźbami usiłuje zmusić Henny do opuszczenia Erlinga. Teraz, gdy uzyskał już pewność, że Erling jest jego synem, ma wobec niego inne plany.

Emily i Aksel zadomowili się w Anglii. Jednak splot dziwnych zdarzeń wzbudza w Emily obawy, że Gerhard zna miejsce ich pobytu. Konstanse i Walther wyruszają w podróż poślubną do Wenecji. Zapowiedzi Walthera dotyczące jego wierności spełniają się. Pauline, Hugi i Nathalie przebywają w Rzymie. Hugo zapada na poważną chorobę. Pauline musi prosić Liama o pomoc. On zaś wreszcie poznaje prawdę.

Caroline zostaje uprowadzona. Emily wraz z Akselem podejrzewają, że dziewczynka jest w Kragera i decydują się natychmiast wrócić do domu. Na miejscu zostają wciągnięci w cyniczną grę - handel wymienny. W tym samym czasie trwają przygotowania do procesu, który zadecyduje o przyszłych losach Caroline. Asem w rękawie Ivana Wilse ma się okazać niemiecka przyjaciółka Emily, ale Gerhard to przebiegły i zdeterminowany przeciwnik.

Zrozpaczona utratą Caroline Emily odzyskuje pamięć i przypomina sobie, kto próbował zabić jej matkę. Jednocześnie Emily domyśla się, gdzie ojciec mógł ukryć papiery, które przyczynią się do skompromitowania Rebekki. Pewnego wieczoru wybiera się więc na strych, żeby je odnaleźć.

Emily stara się nie myśleć o tym, że podobno Gerhard zalecał się do Jenny. Dlatego, gdy były mąż prosi ją, by na czas jego wyjazdu zajęła się Caroline, Emily jest uradowana. Tymczasem Jenny na przyjęciu w Bergen ponownie spotyka Gerharda. Nadarza się więc okazja, by wypytać go o szczegóły z przeszłości matki.

Emily próbuje przestrzec Jenny, że wiążąc się z Gerhardem, zniszczy sobie życie. Jednak siostra, jak i reszta rodziny, zdają się lekceważyć jej przestrogi. Pewnego wieczoru Aksel odbiera zaadresowany do Emily list i udaje się na spotkanie z anonimowym nadawcą, wywołując tym samym lawinę dramatycznych wydarzeń.

Emily podaje Dinie adres Jenny. Ma nadzieję, że rozmowa z Diną sprawi, że siostra inaczej spojrzy na Gerharda. Emily dostaje list z St Ives od pani Morris. Dowiaduje się z niego, że widziano tam kogoś do złudzenia przypominającego Aksela. Emily decyduje się wyruszyć w podróż, której konsekwencji nie jest w stanie przewidzieć.

Jenny jest we Włoszech. Zamierza usunąć dziecko, którego się spodziewa. Jej decyzję może zmienić jedynie list od Gerharda. Emily wpada w pułapkę zastawioną przez Edwina i Rebekę. Zostaje uwięziona w opuszczonym dworze, gdzie przetrzymywany jest Aksel. Rebeka daje jej do zrozumienia, że jej mąż nie żyje. Na pomoc byłej żonie przybywa Gerhard.

Jenny po powrocie do Bergen stara się skupić na malowaniu, wciąż jednak nie przestaje myśleć o Gerhardzie. W mieście jest także Aron Ă?stbye. Zostawił chorą na suchoty Henny, twierdząc, że musi wyjechać, by szukać dla niej pomocy. W rzeczywistości ma zupełnie inne plany. Emily i Aksel nie mogą pogodzić się z myślą, że Wilhelm August jest synem Gerharda. Pewnego dnia zdarzy się coś, co zmusi ich do podjęcia ważnej decyzji.

Słynna aktorka Adele rozpuszcza plotki o swoim romansie z Gerhardem. Jenny wierzy w nie i decyduje się na ostateczne zerwanie z ukochanym. W Niemczech Rebeka ma wziąć ślub z bardzo starym i bogatym mężczyzną. Aron Ă?stbye nachodzi Konstanse, przestraszona kobieta decyduje się wyjechać do matki. Emily otrzymuje list, który wstrząsa nią do głębi.

Agnes przygotowuje wspaniałe wesele Jenny i Gerharda. Wśród gości jest także Emily. Nie cieszy się jednak z zamążpójścia siostry, bo nie wierzy, że Gerhard się zmienił. Erling z kolei spodziewa się, że w tym związku właśnie Gerhard może zostać zraniony. Jenny jest bowiem podobna do matki.

Lousie Steen twierdzi, że jest siostrą Emily. Dowodem pokrewieństwa ma być pamiętnik, który dostała od swojej matki. Został on spisany w Hotelu pod Białą Różą i ujawnia, że matka Louise miała romans z ojcem Emily. Do Kragerø przyjeżdża Agnes, by przeczytać dziennik i przekonać się, czy zawiera prawdę. Emily dręczy niepokój. Czy powinna wierzyć tej kobiecie, czy może coś kryje się za jej przyjazdem? Jenny i Gerhard spędzają miesiąc miodowy w Rzymie, gdy nieoczekiwany telegram z Niemiec zmusza ich do przerwania podróży poślubnej.

Louise Steen przedstawia Akselwoi testament, w którym jest zapis, że zgodnie z wolą ojca to ona dziedziczy hotel. Emily rozważa, czy nie powinna zrzec się części spadku. Konstanse i Ivan odnoszą się sceptycznie do rzekome przyrodniej siostry Emily. Udają się do Kopenhagi, by sprawdzić wiarygodność przedstawionej przez nią historii. Kristine wzbudza swym niezrównoważonym zachowaniem coraz większy niepokój otoczenia. Widzi krążące na Louise czarne ptaki i próbuje przekonać innych, że ta kobieta skrywa mroczne zło.

Sander zostaje oskarżony o zabójstwo Kristine. Nie ma alibi, a Emily nie udaje się powstrzymać lensmana przed aresztowaniem brata. Ujawniona zostaje prawdziwa tożsamość kobiety podającej się za Lousie Steen, lecz kiedy Ivan przedstawia dowody przeciwko niej, osoba ta zaskakuje wszystkich. Cała rodzina świętuje Boże Narodzenie na Egerhoi. Emily trudno jest przebywać tam w roli gościa, ale cieszy się, że może być razem z dziećmi.

Aksel zgadza się zastąpić chorego latarnika na Jomfruland, nie uprzedzając o tym Emily. To przepełnia ją obawą, że Aksel nie czuje się dobrze, pracując w hotelu. Sten Rygg twierdzi, że widział, jak Rebekka zamordowała swojego męża, i że w związku z tym Konstanse nie ma prawa do spadku po matce. Obiecuje jednak, że jeśli Konstanse go poślubi, nie wyjawi nikomu tej strasznej tajemnicy.

Sten Rygg szantażuje Konstanse i chce ją zmusić do oddania mu połowy spadku po matce. Gerhard robi wszystko, by siostra nie straciła odziedziczonego majątku. Wyjeżdża wraz z nią do Niemiec, żeby wziąć udział w procesie, który ma rozstrzygnąć, czy Rebekka zabiła męża. Tymczasem Aksel coraz lepiej odnajduje się w roli morskiego latarnika, jednak wkrótce on i Emily staną przed trudnym wyborem.

Aksel ginie ratując życie Johanowi. Po pogrzebie Agnes zabiera Emily i Johana do Bergen. Emily toczy wewnętrzną walkę, aby odzyska chęć życia. Tymczasem zapada wyrok w sprawie Stena Rygga, który pała żądzą zemsty na Gerhardzie. Narzędziem zemsty staje się Helga. Zdarzenia przybierają tragiczny obrót.

Aksel nie żyje, zaś Emily z pomocą najbliższych powolutku zaczyna odzyskiwać wolę życia. Choć przychodzi jej to z trudem, stara się wydostać z mroku i patrzeć jaśniej w przyszłość. Tymczasem Jenny wbrew Gerhardowi udaje się do Rzymu. Jej nieobecność wykorzystuje guwernantka Edith, która za wszelką cenę pragnie wzbudzić zainteresowanie w swoim chlebodawcy.

Jenny nie może się dłużej okłamywać. Simon ją pociąga, a uczucie między nimi staje się coraz silniejsze. Na domiar złego dostaje dwa anonimowe listy, z których dowiaduje się o zdradach Gerharda. Jej mąż jest teraz daleko, a Rzym to magiczne miasto. Targają nią wątpliwości. Czy powinna wrócić do domu? Co stanie się, jeśli tu zostanie? Emily cieszą nowe plany przebudowy hotelu. Jednocześnie jednak martwi ją uczucie, którym Sander obdarzył Andrine. Uczucie, które może zniszczyć jego małżeństwo.